sztalagmit

Hungarian

Etymology

From German Stalagmit (“stalagmite”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstɒlɒɡmit]
• Hyphenation: szta‧lag‧mit
• Rhymes: -it

Noun

sztalagmit (plural sztalagmitok)

1. (geology) stalagmite (secondary mineral deposit of calcium carbonate or another mineral that lies on the ground of a cave)

   Synonym: állócseppkő

   Coordinate term: sztalaktit

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	sztalagmit	sztalagmitok
accusative	sztalagmitot	sztalagmitokat
dative	sztalagmitnak	sztalagmitoknak
instrumental	sztalagmittal	sztalagmitokkal
causal-final	sztalagmitért	sztalagmitokért
translative	sztalagmittá	sztalagmitokká
terminative	sztalagmitig	sztalagmitokig
essive-formal	sztalagmitként	sztalagmitokként
essive-modal	—	—
inessive	sztalagmitban	sztalagmitokban
superessive	sztalagmiton	sztalagmitokon
adessive	sztalagmitnál	sztalagmitoknál
illative	sztalagmitba	sztalagmitokba
sublative	sztalagmitra	sztalagmitokra
allative	sztalagmithoz	sztalagmitokhoz
elative	sztalagmitból	sztalagmitokból
delative	sztalagmitról	sztalagmitokról
ablative	sztalagmittól	sztalagmitoktól
non-attributive possessive - singular	sztalagmité	sztalagmitoké
non-attributive possessive - plural	sztalagmitéi	sztalagmitokéi

Possessive forms of sztalagmit
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	sztalagmitom	sztalagmitjaim
2nd person sing.	sztalagmitod	sztalagmitjaid
3rd person sing.	sztalagmitja	sztalagmitjai
1st person plural	sztalagmitunk	sztalagmitjaink
2nd person plural	sztalagmitotok	sztalagmitjaitok
3rd person plural	sztalagmitjuk	sztalagmitjaik