térítmény

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

térít +‎ -mény

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈteːriːtmeːɲ]
  • Hyphenation: té‧rít‧mény

Noun[edit]

térítmény (plural térítmények)

  1. reimbursement, compensation

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative térítmény térítmények
accusative térítményt térítményeket
dative térítménynek térítményeknek
instrumental térítménnyel térítményekkel
causal-final térítményért térítményekért
translative térítménnyé térítményekké
terminative térítményig térítményekig
essive-formal térítményként térítményekként
essive-modal
inessive térítményben térítményekben
superessive térítményen térítményeken
adessive térítménynél térítményeknél
illative térítménybe térítményekbe
sublative térítményre térítményekre
allative térítményhez térítményekhez
elative térítményből térítményekből
delative térítményről térítményekről
ablative térítménytől térítményektől
non-attributive
possessive - singular
térítményé térítményeké
non-attributive
possessive - plural
térítményéi térítményekéi
Possessive forms of térítmény
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. térítményem térítményeim
2nd person sing. térítményed térítményeid
3rd person sing. térítménye térítményei
1st person plural térítményünk térítményeink
2nd person plural térítményetek térítményeitek
3rd person plural térítményük térítményeik

Further reading[edit]