teygja

Icelandic

Etymology

From Old Norse teygja, from Proto-Germanic *taugijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰeiːja/
• Rhymes: -eiːja

Verb

teygja (weak verb, third-person singular past indicative teygði, supine teygt)

1. (transitive, with accusative) to stretch

Conjugation

teygja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að teygja
supine (sagnbót)		teygt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		teygjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég teygi	við teygjum	present (nútíð)	ég teygi	við teygjum
	þú teygir	þið teygið		þú teygir	þið teygið
	hann, hún, það teygir	þeir, þær, þau teygja		hann, hún, það teygi	þeir, þær, þau teygi
past (þátíð)	ég teygði	við teygðum	past (þátíð)	ég teygði	við teygðum
	þú teygðir	þið teygðuð		þú teygðir	þið teygðuð
	hann, hún, það teygði	þeir, þær, þau teygðu		hann, hún, það teygði	þeir, þær, þau teygðu
imperative (boðháttur)	teyg (þú)	teygið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	teygðu	teygiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

teygjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að teygjast
supine (sagnbót)		teygst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		teygjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég teygist	við teygjumst	present (nútíð)	ég teygist	við teygjumst
	þú teygist	þið teygist		þú teygist	þið teygist
	hann, hún, það teygist	þeir, þær, þau teygjast		hann, hún, það teygist	þeir, þær, þau teygist
past (þátíð)	ég teygðist	við teygðumst	past (þátíð)	ég teygðist	við teygðumst
	þú teygðist	þið teygðust		þú teygðist	þið teygðust
	hann, hún, það teygðist	þeir, þær, þau teygðust		hann, hún, það teygðist	þeir, þær, þau teygðust
imperative (boðháttur)	teygst (þú)	teygist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	teygstu	teygisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

teygður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	teygður	teygð	teygt		teygðir	teygðar	teygð
accusative (þolfall)	teygðan	teygða	teygt		teygða	teygðar	teygð
dative (þágufall)	teygðum	teygðri	teygðu		teygðum	teygðum	teygðum
genitive (eignarfall)	teygðs	teygðrar	teygðs		teygðra	teygðra	teygðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	teygði	teygða	teygða		teygðu	teygðu	teygðu
accusative (þolfall)	teygða	teygðu	teygða		teygðu	teygðu	teygðu
dative (þágufall)	teygða	teygðu	teygða		teygðu	teygðu	teygðu
genitive (eignarfall)	teygða	teygðu	teygða		teygðu	teygðu	teygðu

Noun

teygja f (genitive singular teygju, nominative plural teygjur)

1. elasticity, stretchiness

   Synonyms: teygjanleiki, þanþol

2. rubber band

   Synonyms: teygjuband, gúmmíband

3. hair tie, bobble
4. (in the plural) cramp, spasm

Derived terms

• teygjanlegur (“elastic”)
• teygjanleiki (“elasticity”)
• teygjuband (“rubber band”)
• teygjubyssa (“slingshot”)
• teygjudýr (“amoeba”)
• teygjulak (“fitted sheet”)
• teygjustökk (“bungee jump”)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *taugijaną.

Verb

teygja (past participle teygðr)

1. to stretch out, draw
2. to spread out
3. to allure, entice

Conjugation

Conjugation of teygja — active (weak class 1)

infinitive	teygja
present participle	teygjandi
past participle	teygðr
indicative	present	past
1st-person singular	teygi	teygða
2nd-person singular	teygir	teygðir
3rd-person singular	teygir	teygði
1st-person plural	teygjum	teygðum
2nd-person plural	teygið	teygðuð
3rd-person plural	teygja	teygðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	teygja	teygða
2nd-person singular	teygir	teygðir
3rd-person singular	teygi	teygði
1st-person plural	teygim	teygðim
2nd-person plural	teygið	teygðið
3rd-person plural	teygi	teygði
imperative	present
2nd-person singular	teyg, teygi
1st-person plural	teygjum
2nd-person plural	teygið

Conjugation of teygja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	teygjask
present participle	teygjandisk
past participle	teygzk
indicative	present	past
1st-person singular	teygjumk	teygðumk
2nd-person singular	teygisk	teygðisk
3rd-person singular	teygisk	teygðisk
1st-person plural	teygjumsk	teygðumsk
2nd-person plural	teygizk	teygðuzk
3rd-person plural	teygjask	teygðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	teygjumk	teygðumk
2nd-person singular	teygisk	teygðisk
3rd-person singular	teygisk	teygðisk
1st-person plural	teygimsk	teygðimsk
2nd-person plural	teygizk	teygðizk
3rd-person plural	teygisk	teygðisk
imperative	present
2nd-person singular	teygsk, teygisk
1st-person plural	teygjumsk
2nd-person plural	teygizk

Derived terms

• teyging f

Descendants

• Icelandic: teygja
• Faroese: toyggja
• Norwegian Nynorsk: tøya
• Norwegian Bokmål: tøye
• Old Swedish: tø̄ghia
  • Swedish: töja
• Danish: tøje

References

• “teygja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press