tiomnaigh

Irish

Etymology 1

tiomna (“will, testament; command, precept”) +‎ -igh

Verb

tiomnaigh (present analytic tiomnaíonn, future analytic tiomnóidh, verbal noun tiomnú, past participle tiomnaithe)

1. bequeath
2. enjoin, command
3. commend
4. dedicate

Conjugation

conjugation of tiomnaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tiomnaím	tiomnaíonn tú; tiomnaír†	tiomnaíonn sé, sí	tiomnaímid; tiomnaíonn muid	tiomnaíonn sibh	tiomnaíonn siad; tiomnaíd†	a thiomnaíonn; a thiomnaíos / a dtiomnaíonn*; a dtiomnaíos*	tiomnaítear
	past	thiomnaigh mé; thiomnaíos	thiomnaigh tú; thiomnaís	thiomnaigh sé, sí	thiomnaíomar; thiomnaigh muid	thiomnaigh sibh; thiomnaíobhair	thiomnaigh siad; thiomnaíodar	a thiomnaigh / ar thiomnaigh*	tiomnaíodh
	past habitual	thiomnaínn / dtiomnaínn‡‡	thiomnaíteá / dtiomnaíteᇇ	thiomnaíodh sé, sí / dtiomnaíodh sé, s퇇	thiomnaímis; thiomnaíodh muid / dtiomnaímis‡‡; dtiomnaíodh muid‡‡	thiomnaíodh sibh / dtiomnaíodh sibh‡‡	thiomnaídís; thiomnaíodh siad / dtiomnaídís‡‡; dtiomnaíodh siad‡‡	a thiomnaíodh / a dtiomnaíodh*	thiomnaítí / dtiomnaít퇇
future		tiomnóidh mé; tiomnód; tiomnóchaidh mé†	tiomnóidh tú; tiomnóir†; tiomnóchaidh tú†	tiomnóidh sé, sí; tiomnóchaidh sé, sí†	tiomnóimid; tiomnóidh muid; tiomnóchaimid†; tiomnóchaidh muid†	tiomnóidh sibh; tiomnóchaidh sibh†	tiomnóidh siad; tiomnóid†; tiomnóchaidh siad†	a thiomnóidh; a thiomnós; a thiomnóchaidh†; a thiomnóchas† / a dtiomnóidh*; a dtiomnós*; a dtiomnóchaidh*†; a dtiomnóchas*†	tiomnófar; tiomnóchar†
conditional		thiomnóinn; thiomnóchainn† / dtiomnóinn‡‡; dtiomnóchainn†‡‡	thiomnófá; thiomnóchthᆠ/ dtiomnófᇇ; dtiomnóchthᆇ‡	thiomnódh sé, sí; thiomnóchadh sé, s토/ dtiomnódh sé, s퇇; dtiomnóchadh sé, s톇‡	thiomnóimis; thiomnódh muid; thiomnóchaimis†; thiomnóchadh muid† / dtiomnóimis‡‡; dtiomnódh muid‡‡; dtiomnóchaimis†‡‡; dtiomnóchadh muid†‡‡	thiomnódh sibh; thiomnóchadh sibh† / dtiomnódh sibh‡‡; dtiomnóchadh sibh†‡‡	thiomnóidís; thiomnódh siad; thiomnóchadh siad† / dtiomnóidís‡‡; dtiomnódh siad‡‡; dtiomnóchadh siad†‡‡	a thiomnódh; a thiomnóchadh† / a dtiomnódh*; a dtiomnóchadh*†	thiomnófaí; thiomnóchtha토/ dtiomnófa퇇; dtiomnóchtha톇‡
subjunctive	present	go dtiomnaí mé; go dtiomnaíod†	go dtiomnaí tú; go dtiomnaír†	go dtiomnaí sé, sí	go dtiomnaímid; go dtiomnaí muid	go dtiomnaí sibh	go dtiomnaí siad; go dtiomnaíd†	—	go dtiomnaítear
	past	dá dtiomnaínn	dá dtiomnaíteá	dá dtiomnaíodh sé, sí	dá dtiomnaímis; dá dtiomnaíodh muid	dá dtiomnaíodh sibh	dá dtiomnaídís; dá dtiomnaíodh siad	—	dá dtiomnaítí
imperative		tiomnaím	tiomnaigh	tiomnaíodh sé, sí	tiomnaímis	tiomnaígí; tiomnaídh†	tiomnaídís	—	tiomnaítear
verbal noun		tiomnú
past participle		tiomnaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Adjective

tiomnaigh

1. vocative masculine singular of tiomnach
2. genitive masculine singular of tiomnach
3. (archaic) dative feminine singular of tiomnach

Noun

tiomnaigh m

1. (deprecated template usage) genitive singular of tiomnach
2. Template:nominative plural of