troosteloos

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch troosteloos. Equivalent to troost (comfort, consolation) +‎ -e- +‎ -loos (-less, without -).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈtroːs.təˌloːs/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: troos‧te‧loos

Adjective

[edit]

troosteloos (comparative troostelozer, superlative meest troosteloos or troosteloost)

  1. unconsoled
  2. inconsolable
    Synonym: ontroostbaar
  3. grim, depressing, hopeless

Declension

[edit]
Declension of troosteloos
uninflected troosteloos
inflected troosteloze
comparative troostelozer
positive comparative superlative
predicative/adverbial troosteloos troostelozer het troosteloost
het troostelooste
indefinite m./f. sing. troosteloze troostelozere troostelooste
n. sing. troosteloos troostelozer troostelooste
plural troosteloze troostelozere troostelooste
definite troosteloze troostelozere troostelooste
partitive troosteloos troostelozers

Derived terms

[edit]