udelikacić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ delikacić. First attested in 1782.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /u.dɛ.liˈka.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧de‧li‧ka‧cić

Verb

[edit]

udelikacić pf

  1. (transitive, obsolete) Synonym of wydelikacić

Conjugation

[edit]
Conjugation of udelikacić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udelikacić
future tense 1st udelikacę udelikacimy
2nd udelikacisz udelikacicie
3rd udelikaci udelikacą
impersonal udelikaci się
past tense 1st udelikaciłem,
-(e)m udelikacił
udelikaciłam,
-(e)m udelikaciła
udelikaciłom,
-(e)m udelikaciło
udelikaciliśmy,
-(e)śmy udelikacili
udelikaciłyśmy,
-(e)śmy udelikaciły
2nd udelikaciłeś,
-(e)ś udelikacił
udelikaciłaś,
-(e)ś udelikaciła
udelikaciłoś,
-(e)ś udelikaciło
udelikaciliście,
-(e)ście udelikacili
udelikaciłyście,
-(e)ście udelikaciły
3rd udelikacił udelikaciła udelikaciło udelikacili udelikaciły
impersonal udelikacono
conditional 1st udelikaciłbym,
bym udelikacił
udelikaciłabym,
bym udelikaciła
udelikaciłobym,
bym udelikaciło
udelikacilibyśmy,
byśmy udelikacili
udelikaciłybyśmy,
byśmy udelikaciły
2nd udelikaciłbyś,
byś udelikacił
udelikaciłabyś,
byś udelikaciła
udelikaciłobyś,
byś udelikaciło
udelikacilibyście,
byście udelikacili
udelikaciłybyście,
byście udelikaciły
3rd udelikaciłby,
by udelikacił
udelikaciłaby,
by udelikaciła
udelikaciłoby,
by udelikaciło
udelikaciliby,
by udelikacili
udelikaciłyby,
by udelikaciły
impersonal udelikacono by
imperative 1st niech udelikacę udelikaćmy
2nd udelikać udelikaćcie
3rd niech udelikaci niech udelikacą
passive adjectival participle udelikacony udelikacona udelikacone udelikaceni udelikacone
anterior adverbial participle udelikaciwszy
verbal noun udelikacenie

References

[edit]
  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “udelikacić”, in Słownik języka polskiego

Further reading

[edit]