udziwnić

Polish

From u- +‎ dziwny (“strange”) +‎ -ić.

udziwnić pf (imperfective udziwniać)

Conjugation of udziwnić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udziwnić
future tense	1^st	udziwnię			udziwnimy
	2^nd	udziwnisz			udziwnicie
	3^rd	udziwni			udziwnią
	impersonal	udziwni się
past tense	1^st	udziwniłem, -(e)m udziwnił	udziwniłam, -(e)m udziwniła	udziwniłom, -(e)m udziwniło	udziwniliśmy, -(e)śmy udziwnili	udziwniłyśmy, -(e)śmy udziwniły
	2^nd	udziwniłeś, -(e)ś udziwnił	udziwniłaś, -(e)ś udziwniła	udziwniłoś, -(e)ś udziwniło	udziwniliście, -(e)ście udziwnili	udziwniłyście, -(e)ście udziwniły
	3^rd	udziwnił	udziwniła	udziwniło	udziwnili	udziwniły
	impersonal	udziwniono
conditional	1^st	udziwniłbym, bym udziwnił	udziwniłabym, bym udziwniła	udziwniłobym, bym udziwniło	udziwnilibyśmy, byśmy udziwnili	udziwniłybyśmy, byśmy udziwniły
	2^nd	udziwniłbyś, byś udziwnił	udziwniłabyś, byś udziwniła	udziwniłobyś, byś udziwniło	udziwnilibyście, byście udziwnili	udziwniłybyście, byście udziwniły
	3^rd	udziwniłby, by udziwnił	udziwniłaby, by udziwniła	udziwniłoby, by udziwniło	udziwniliby, by udziwnili	udziwniłyby, by udziwniły
	impersonal	udziwniono by
imperative	1^st	niech udziwnię			udziwnijmy
	2^nd	udziwnij			udziwnijcie
	3^rd	niech udziwni			niech udziwnią
passive adjectival participle		udziwniony	udziwniona	udziwnione	udziwnieni	udziwnione
anterior adverbial participle		udziwniwszy
verbal noun		udziwnienie