uitbetalen

Dutch

Etymology

From uit +‎ betalen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitbetalen

1. to pay out

Conjugation

Conjugation of uitbetalen (weak, prefixed, separable)
infinitive	uitbetalen
past singular	betaalde uit
past participle	uitbetaald
infinitive	uitbetalen
gerund	uitbetalen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	betaal uit	betaalde uit	uitbetaal	uitbetaalde
2nd person sing. (jij)	betaalt uit, betaal uit2	betaalde uit	uitbetaalt	uitbetaalde
2nd person sing. (u)	betaalt uit	betaalde uit	uitbetaalt	uitbetaalde
2nd person sing. (gij)	betaalt uit	betaalde uit	uitbetaalt	uitbetaalde
3rd person singular	betaalt uit	betaalde uit	uitbetaalt	uitbetaalde
plural	betalen uit	betaalden uit	uitbetalen	uitbetaalden
subjunctive sing.1	betale uit	betaalde uit	uitbetale	uitbetaalde
subjunctive plur.1	betalen uit	betaalden uit	uitbetalen	uitbetaalden
imperative sing.	betaal uit
imperative plur.1	betaalt uit
participles	uitbetalend	uitbetaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• betalen uit