uradować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From u- +‎ radować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /u.raˈdɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ra‧do‧wać

Verb[edit]

uradować pf (imperfective radować)

  1. (transitive, literary) to gladden, to delight
  2. (reflexive with się, literary) to rejoice, to exult

Conjugation[edit]

Conjugation of uradować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uradować
future tense 1st uraduję uradujemy
2nd uradujesz uradujecie
3rd uraduje uradują
impersonal uraduje się
past tense 1st uradowałem,
-(e)m uradował
uradowałam,
-(e)m uradowała
uradowałom,
-(e)m uradowało
uradowaliśmy,
-(e)śmy uradowali
uradowałyśmy,
-(e)śmy uradowały
2nd uradowałeś,
-(e)ś uradował
uradowałaś,
-(e)ś uradowała
uradowałoś,
-(e)ś uradowało
uradowaliście,
-(e)ście uradowali
uradowałyście,
-(e)ście uradowały
3rd uradował uradowała uradowało uradowali uradowały
impersonal uradowano
conditional 1st uradowałbym,
bym uradował
uradowałabym,
bym uradowała
uradowałobym,
bym uradowało
uradowalibyśmy,
byśmy uradowali
uradowałybyśmy,
byśmy uradowały
2nd uradowałbyś,
byś uradował
uradowałabyś,
byś uradowała
uradowałobyś,
byś uradowało
uradowalibyście,
byście uradowali
uradowałybyście,
byście uradowały
3rd uradowałby,
by uradował
uradowałaby,
by uradowała
uradowałoby,
by uradowało
uradowaliby,
by uradowali
uradowałyby,
by uradowały
impersonal uradowano by
imperative 1st niech uraduję uradujmy
2nd uraduj uradujcie
3rd niech uraduje niech uradują
passive adjectival participle uradowany uradowana uradowane uradowani uradowane
anterior adverbial participle uradowawszy
verbal noun uradowanie

Further reading[edit]

  • uradować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uradować in Polish dictionaries at PWN