uskoczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ skoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧sko‧czyć

Verb

uskoczyć pf (imperfective uskakiwać)

1. (intransitive) to jump clear, to dodge by jumping

Conjugation

Conjugation of uskoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uskoczyć
future tense	1st	uskoczę			uskoczymy
	2nd	uskoczysz			uskoczycie
	3rd	uskoczy			uskoczą
	impersonal	uskoczy się
past tense	1st	uskoczyłem, -(e)m uskoczył	uskoczyłam, -(e)m uskoczyła	uskoczyłom, -(e)m uskoczyło	uskoczyliśmy, -(e)śmy uskoczyli	uskoczyłyśmy, -(e)śmy uskoczyły
	2nd	uskoczyłeś, -(e)ś uskoczył	uskoczyłaś, -(e)ś uskoczyła	uskoczyłoś, -(e)ś uskoczyło	uskoczyliście, -(e)ście uskoczyli	uskoczyłyście, -(e)ście uskoczyły
	3rd	uskoczył	uskoczyła	uskoczyło	uskoczyli	uskoczyły
	impersonal	uskoczono
conditional	1st	uskoczyłbym, bym uskoczył	uskoczyłabym, bym uskoczyła	uskoczyłobym, bym uskoczyło	uskoczylibyśmy, byśmy uskoczyli	uskoczyłybyśmy, byśmy uskoczyły
	2nd	uskoczyłbyś, byś uskoczył	uskoczyłabyś, byś uskoczyła	uskoczyłobyś, byś uskoczyło	uskoczylibyście, byście uskoczyli	uskoczyłybyście, byście uskoczyły
	3rd	uskoczyłby, by uskoczył	uskoczyłaby, by uskoczyła	uskoczyłoby, by uskoczyło	uskoczyliby, by uskoczyli	uskoczyłyby, by uskoczyły
	impersonal	uskoczono by
imperative	1st	niech uskoczę			uskoczmy
	2nd	uskocz			uskoczcie
	3rd	niech uskoczy			niech uskoczą
anterior adverbial participle		uskoczywszy
verbal noun		uskoczenie

Further reading

• uskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uskoczyć in Polish dictionaries at PWN