utoczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ toczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧to‧czyć

Verb

utoczyć pf (imperfective utaczać)

1. (transitive) to roll, to make by rolling
2. (transitive) to lathe, to turn

   Synonyms: wytoczyć, obrobić

3. (transitive) to draw off, to extract

   Synonyms: wytoczyć, spuścić, ściągnąć

Conjugation

Conjugation of utoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utoczyć
future tense	1st	utoczę			utoczymy
	2nd	utoczysz			utoczycie
	3rd	utoczy			utoczą
	impersonal	utoczy się
past tense	1st	utoczyłem, -(e)m utoczył	utoczyłam, -(e)m utoczyła	utoczyłom, -(e)m utoczyło	utoczyliśmy, -(e)śmy utoczyli	utoczyłyśmy, -(e)śmy utoczyły
	2nd	utoczyłeś, -(e)ś utoczył	utoczyłaś, -(e)ś utoczyła	utoczyłoś, -(e)ś utoczyło	utoczyliście, -(e)ście utoczyli	utoczyłyście, -(e)ście utoczyły
	3rd	utoczył	utoczyła	utoczyło	utoczyli	utoczyły
	impersonal	utoczono
conditional	1st	utoczyłbym, bym utoczył	utoczyłabym, bym utoczyła	utoczyłobym, bym utoczyło	utoczylibyśmy, byśmy utoczyli	utoczyłybyśmy, byśmy utoczyły
	2nd	utoczyłbyś, byś utoczył	utoczyłabyś, byś utoczyła	utoczyłobyś, byś utoczyło	utoczylibyście, byście utoczyli	utoczyłybyście, byście utoczyły
	3rd	utoczyłby, by utoczył	utoczyłaby, by utoczyła	utoczyłoby, by utoczyło	utoczyliby, by utoczyli	utoczyłyby, by utoczyły
	impersonal	utoczono by
imperative	1st	niech utoczę			utoczmy
	2nd	utocz			utoczcie
	3rd	niech utoczy			niech utoczą
passive adjectival participle		utoczony	utoczona	utoczone	utoczeni	utoczone
anterior adverbial participle		utoczywszy
verbal noun		utoczenie

Further reading

• utoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utoczyć in Polish dictionaries at PWN