utyć

Polish

Etymology

From u- +‎ tyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.tɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧tyć

Verb

utyć pf (imperfective tyć)

1. (intransitive) to gain weight, to run to fat

   Synonyms: (obsolete, rare) otyć, przytyć

Conjugation

Conjugation of utyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utyć
future tense	1st	utyję			utyjemy
	2nd	utyjesz			utyjecie
	3rd	utyje			utyją
	impersonal	utyje się
past tense	1st	utyłem, -(e)m utył	utyłam, -(e)m utyła	utyłom, -(e)m utyło	utyliśmy, -(e)śmy utyli	utyłyśmy, -(e)śmy utyły
	2nd	utyłeś, -(e)ś utył	utyłaś, -(e)ś utyła	utyłoś, -(e)ś utyło	utyliście, -(e)ście utyli	utyłyście, -(e)ście utyły
	3rd	utył	utyła	utyło	utyli	utyły
	impersonal	utyto
conditional	1st	utyłbym, bym utył	utyłabym, bym utyła	utyłobym, bym utyło	utylibyśmy, byśmy utyli	utyłybyśmy, byśmy utyły
	2nd	utyłbyś, byś utył	utyłabyś, byś utyła	utyłobyś, byś utyło	utylibyście, byście utyli	utyłybyście, byście utyły
	3rd	utyłby, by utył	utyłaby, by utyła	utyłoby, by utyło	utyliby, by utyli	utyłyby, by utyły
	impersonal	utyto by
imperative	1st	niech utyję			utyjmy
	2nd	utyj			utyjcie
	3rd	niech utyje			niech utyją
anterior adverbial participle		utywszy
verbal noun		utycie

Further reading

• utyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utyć in Polish dictionaries at PWN