uwić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish uwić, from Proto-Slavic *uviti. By surface analysis, u- +‎ wić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uvit͡ɕ
• Syllabification: u‧wić

Verb

uwić pf

1. (transitive) to make by plaiting

   uwić wieniec ― to make a wreath

   uwić gniazdo ― to make a nest

Conjugation

Conjugation of uwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uwić
future tense	1st	uwiję			uwijemy
	2nd	uwijesz			uwijecie
	3rd	uwije			uwiją
	impersonal	uwije się
past tense	1st	uwiłem, -(e)m uwił	uwiłam, -(e)m uwiła	uwiłom, -(e)m uwiło	uwiliśmy, -(e)śmy uwili	uwiłyśmy, -(e)śmy uwiły
	2nd	uwiłeś, -(e)ś uwił	uwiłaś, -(e)ś uwiła	uwiłoś, -(e)ś uwiło	uwiliście, -(e)ście uwili	uwiłyście, -(e)ście uwiły
	3rd	uwił	uwiła	uwiło	uwili	uwiły
	impersonal	uwito
conditional	1st	uwiłbym, bym uwił	uwiłabym, bym uwiła	uwiłobym, bym uwiło	uwilibyśmy, byśmy uwili	uwiłybyśmy, byśmy uwiły
	2nd	uwiłbyś, byś uwił	uwiłabyś, byś uwiła	uwiłobyś, byś uwiło	uwilibyście, byście uwili	uwiłybyście, byście uwiły
	3rd	uwiłby, by uwił	uwiłaby, by uwiła	uwiłoby, by uwiło	uwiliby, by uwili	uwiłyby, by uwiły
	impersonal	uwito by
imperative	1st	niech uwiję			uwijmy
	2nd	uwij			uwijcie
	3rd	niech uwije			niech uwiją
passive adjectival participle		uwity	uwita	uwite	uwici	uwite
anterior adverbial participle		uwiwszy
verbal noun		uwicie

Further reading

• uwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwić in Polish dictionaries at PWN