From Old Norse vekja, from Proto-Germanic *wakjaną.
vækia
- to wake, make someone awake
- to incite
Conjugation of vækia (weak)
|
present
|
past
|
infinitive
|
vækia
|
—
|
participle
|
vækiandi, vækiande
|
vakter
|
active voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
væker
|
væki, væke
|
—
|
vakti, vakte
|
vakti, vakte
|
þū
|
væker
|
væki, væke
|
væk
|
vakti, vakte
|
vakti, vakte
|
han
|
væker
|
væki, væke
|
—
|
vakti, vakte
|
vakti, vakte
|
vīr
|
vækium, vækiom
|
vækium, vækiom
|
vækium, vækiom
|
vaktum, vaktom
|
vaktum, vaktom
|
īr
|
vækin
|
vækin
|
vækin
|
vaktin
|
vaktin
|
þēr
|
vækia
|
vækin
|
—
|
vaktu, vakto
|
vaktin
|
mediopassive voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
væks
|
vækis
|
—
|
vaktis, -es
|
vaktis, -es
|
þū
|
væks
|
vækis
|
—
|
vaktis, -es
|
vaktis, -es
|
han
|
væks
|
vækis
|
—
|
vaktis, -es
|
vaktis, -es
|
vīr
|
vækiums, -ioms
|
vækiums, -ioms
|
—
|
vaktums, -oms
|
vaktums, -oms
|
īr
|
vækins
|
vækins
|
—
|
vaktins
|
vaktins
|
þēr
|
vækias
|
vækins
|
—
|
vaktus, -os
|
vaktins
|