verklaren

From Wiktionary, the free dictionary

Jump to navigation Jump to search

See also: verklären

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch verclāren. Equivalent to klaar +‎ ver- -en.

Pronunciation[edit]

IPA^(key): /vərˈklaː.rə(n)/
audio (file)
Hyphenation: ver‧kla‧ren
Rhymes: -aːrən

Verb[edit]

verklaren

to declare, state
to explain, clarify

Inflection[edit]

Inflection of verklaren (weak, prefixed)
infinitive	verklaren
past singular	verklaarde
past participle	verklaard
infinitive	verklaren
gerund	verklaren n
	present tense	past tense
1st person singular	verklaar	verklaarde
2nd person sing. (jij)	verklaart	verklaarde
2nd person sing. (u)	verklaart	verklaarde
2nd person sing. (gij)	verklaart	verklaarde
3rd person singular	verklaart	verklaarde
plural	verklaren	verklaarden

subjunctive sing.¹	verklare	verklaarde
subjunctive plur.¹	verklaren	verklaarden

imperative sing.	verklaar
imperative plur.¹	verklaart

participles	verklarend	verklaard
¹⁾ Archaic.

Synonyms[edit]

(explain): uitleggen, toelichten
(clarify): verduidelijken, ophelderen

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

Afrikaans: verklaar
Negerhollands: verklaar

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=verklaren&oldid=75281082"