verschijnen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verschinen. Equivalent to ver- +‎ schijnen. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈsxɛi̯.nə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧schij‧nen
• Rhymes: -ɛi̯nən

Verb

verschijnen

1. to appear, show up

   Hope Diamant: 45,52 karaat; verscheen in 1830 in de handel en werd gekocht door bankier H.Ph. Hope.^[1]

   Hope Diamond: 45.52 carat; appeared in business in 1830 and was purchased by banker Henry Phillip Hope.

2. to be published

   Dit boek, waarvan de eerste druk verscheen in 1903, kan beschouwd worden als het eerste populaire boek over inheemse vogels dat in de Nederlandse taal is verschenen.

   This book, the first edition of which was published in 1903, can be considered as the first popular book about native birds to appear in the Dutch language.

Conjugation

Conjugation of verschijnen (strong class 1, prefixed)
infinitive	verschijnen
past singular	verscheen
past participle	verschenen
infinitive	verschijnen
gerund	verschijnen n
	present tense	past tense
1st person singular	verschijn	verscheen
2nd person sing. (jij)	verschijnt, verschijn2	verscheen
2nd person sing. (u)	verschijnt	verscheen
2nd person sing. (gij)	verschijnt	verscheent
3rd person singular	verschijnt	verscheen
plural	verschijnen	verschenen
subjunctive sing.1	verschijne	verschene
subjunctive plur.1	verschijnen	verschenen
imperative sing.	verschijn
imperative plur.1	verschijnt
participles	verschijnend	verschenen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• verschijning
• verschijnsel

Descendants

• Afrikaans: verskyn
• Negerhollands: verskien