viratus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

vir (a man) +‎ -ātus (having the quality of, suffix forming adjectives)

Adjective[edit]

virātus (feminine virāta, neuter virātum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) of a manly spirit, manly, manful
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative virātus virāta virātum virātī virātae virāta
Genitive virātī virātae virātī virātōrum virātārum virātōrum
Dative virātō virātō virātīs
Accusative virātum virātam virātum virātōs virātās virāta
Ablative virātō virātā virātō virātīs
Vocative virāte virāta virātum virātī virātae virāta
Synonyms[edit]

References[edit]

Etymology 2[edit]

vir (a man) +‎ -ātus (conduct or character befitting, suffix forming abstract nouns)

Noun[edit]

virātus m (genitive virātūs); fourth declension

  1. (Late Latin) manly conduct, manliness
Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative virātus virātūs
Genitive virātūs virātuum
Dative virātuī virātibus
Accusative virātum virātūs
Ablative virātū virātibus
Vocative virātus virātūs
Synonyms[edit]

References[edit]