vitna

Icelandic

Etymology

Cognate with Swedish vittna. (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

vitna (weak verb, third-person singular past indicative vitnaði, supine vitnað)

1. to testify, to bear witness

Conjugation

vitna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að vitna
supine (sagnbót)		vitnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vitnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vitna	við vitnum	present (nútíð)	ég vitni	við vitnum
	þú vitnar	þið vitnið		þú vitnir	þið vitnið
	hann, hún, það vitnar	þeir, þær, þau vitna		hann, hún, það vitni	þeir, þær, þau vitni
past (þátíð)	ég vitnaði	við vitnuðum	past (þátíð)	ég vitnaði	við vitnuðum
	þú vitnaðir	þið vitnuðuð		þú vitnaðir	þið vitnuðuð
	hann, hún, það vitnaði	þeir, þær, þau vitnuðu		hann, hún, það vitnaði	þeir, þær, þau vitnuðu
imperative (boðháttur)	vitna (þú)	vitnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vitnaðu	vitniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vitnast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að vitnast
supine (sagnbót)		vitnast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vitnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vitnast	við vitnumst	present (nútíð)	ég vitnist	við vitnumst
	þú vitnast	þið vitnist		þú vitnist	þið vitnist
	hann, hún, það vitnast	þeir, þær, þau vitnast		hann, hún, það vitnist	þeir, þær, þau vitnist
past (þátíð)	ég vitnaðist	við vitnuðumst	past (þátíð)	ég vitnaðist	við vitnuðumst
	þú vitnaðist	þið vitnuðust		þú vitnaðist	þið vitnuðust
	hann, hún, það vitnaðist	þeir, þær, þau vitnuðust		hann, hún, það vitnaðist	þeir, þær, þau vitnuðust
imperative (boðháttur)	vitnast (þú)	vitnist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vitnastu	vitnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vitnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vitnaður	vitnuð	vitnað		vitnaðir	vitnaðar	vitnuð
accusative (þolfall)	vitnaðan	vitnaða	vitnað		vitnaða	vitnaðar	vitnuð
dative (þágufall)	vitnuðum	vitnaðri	vitnuðu		vitnuðum	vitnuðum	vitnuðum
genitive (eignarfall)	vitnaðs	vitnaðrar	vitnaðs		vitnaðra	vitnaðra	vitnaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vitnaði	vitnaða	vitnaða		vitnuðu	vitnuðu	vitnuðu
accusative (þolfall)	vitnaða	vitnuðu	vitnaða		vitnuðu	vitnuðu	vitnuðu
dative (þágufall)	vitnaða	vitnuðu	vitnaða		vitnuðu	vitnuðu	vitnuðu
genitive (eignarfall)	vitnaða	vitnuðu	vitnaða		vitnuðu	vitnuðu	vitnuðu

Further reading

• “vitna” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• vitnene (of noun)
• vitnet (of verb)

Noun

vitna n

1. definite plural of vitne

Verb

vitna

1. inflection of vitne:
   1. simple past
   2. past participle

Norwegian Nynorsk

Noun

vitna n

1. definite plural of vitne

Swedish

Etymology

vit +‎ -na

Verb

vitna (present vitnar, preterite vitnade, supine vitnat, imperative vitna)

1. to whiten (become white or more white)

Conjugation

Conjugation of vitna (weak)

	Active		Passive
Infinitive	vitna		—
Supine	vitnat		—
Imperative	vitna		—
Imper. plural1	vitnen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	vitnar	vitnade	—	—
Ind. plural1	vitna	vitnade	—	—
Subjunctive2	vitne	vitnade	—	—
	Participles
Present participle	vitnande
Past participle	vitnad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References

• vitna in Svensk ordbok (SO)
• vitna in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• vitna in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Anagrams

• naivt