voortschrijden

Dutch

Etymology

From voort +‎ schrijden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

voortschrijden

1. to march forward

Conjugation

Conjugation of voortschrijden (strong class 1, separable)
infinitive	voortschrijden
past singular	schreed voort
past participle	voortgeschreden
infinitive	voortschrijden
gerund	voortschrijden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schrijd voort	schreed voort	voortschrijd	voortschreed
2nd person sing. (jij)	schrijdt voort, schrijd voort2	schreed voort	voortschrijdt	voortschreed
2nd person sing. (u)	schrijdt voort	schreed voort	voortschrijdt	voortschreed
2nd person sing. (gij)	schrijdt voort	schreedt voort	voortschrijdt	voortschreedt
3rd person singular	schrijdt voort	schreed voort	voortschrijdt	voortschreed
plural	schrijden voort	schreden voort	voortschrijden	voortschreden
subjunctive sing.1	schrijde voort	schrede voort	voortschrijde	voortschrede
subjunctive plur.1	schrijden voort	schreden voort	voortschrijden	voortschreden
imperative sing.	schrijd voort
imperative plur.1	schrijdt voort
participles	voortschrijdend	voortgeschreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• schrijden voort