voortvaren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vortvaren, voortvaren, from Old Dutch forthfaran, from forth (“forth”) + faran (“to go, to fare”) (modern Dutch voort +‎ varen).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

voortvaren

1. (archaic) to go through, to go ahead, to hold course

Conjugation

Conjugation of voortvaren (strong class 6, separable)
infinitive	voortvaren
past singular	voer voort
past participle	voortgevaren
infinitive	voortvaren
gerund	voortvaren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vaar voort	voer voort	voortvaar	voortvoer
2nd person sing. (jij)	vaart voort, vaar voort2	voer voort	voortvaart	voortvoer
2nd person sing. (u)	vaart voort	voer voort	voortvaart	voortvoer
2nd person sing. (gij)	vaart voort	voert voort	voortvaart	voortvoert
3rd person singular	vaart voort	voer voort	voortvaart	voortvoer
plural	varen voort	voeren voort	voortvaren	voortvoeren
subjunctive sing.1	vare voort	voere voort	voortvare	voortvoere
subjunctive plur.1	varen voort	voeren voort	voortvaren	voortvoeren
imperative sing.	vaar voort
imperative plur.1	vaart voort
participles	voortvarend	voortgevaren
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Conjugation of voortvaren (weak with strong past participle, separable)
infinitive	voortvaren
past singular	vaarde voort
past participle	voortgevaren
infinitive	voortvaren
gerund	voortvaren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vaar voort	vaarde voort	voortvaar	voortvaarde
2nd person sing. (jij)	vaart voort, vaar voort2	vaarde voort	voortvaart	voortvaarde
2nd person sing. (u)	vaart voort	vaarde voort	voortvaart	voortvaarde
2nd person sing. (gij)	vaart voort	vaarde voort	voortvaart	voortvaarde
3rd person singular	vaart voort	vaarde voort	voortvaart	voortvaarde
plural	varen voort	vaarden voort	voortvaren	voortvaarden
subjunctive sing.1	vare voort	vaarde voort	voortvare	voortvaarde
subjunctive plur.1	varen voort	vaarden voort	voortvaren	voortvaarden
imperative sing.	vaar voort
imperative plur.1	vaart voort
participles	voortvarend	voortgevaren
1) Archaic. 2) In case of inversion.