voorwerp

Dutch

Etymology

From voor (“before”) +‎ werpen (“to throw”), a calque of Latin obiectum.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvoːrˌʋɛrp/

• audio

  (file)

Noun

voorwerp n (plural voorwerpen, diminutive voorwerpje n)

1. A physical object
2. (grammar) The object (of a sentence)

Derived terms

• kunstvoorwerp
• lijdend voorwerp
• meewerkend voorwerp