vrijgezel

Dutch

Etymology

From vrij (“free, unbound”) +‎ gezel (“companion, mate, knave”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /vrɛi̯ɣəˈzɛl/

Noun

vrijgezel m (plural vrijgezellen, diminutive vrijgezelletje n)

1. A bachelor, unmarried (adult or adolescent) male

Synonyms

• jonkman m

Antonyms

• echtman m

Derived terms

• vrijgezellenbelasting
• vrijgezellenbestaan n
• vrijgezellenfeest n
• vrijgezellenflat
• vrijgezellenfuif
• vrijgezellenleven n
• vrijgezellentijd
• vrijgezelsdag
• vrijgezelsgeld n

Adjective

vrijgezel (not comparable)

1. (uncommon) unmarried, single

Inflection

Declension of vrijgezel
uninflected	vrijgezel
inflected	vrijgezelle
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		vrijgezel
indefinite	m./f. sing.	vrijgezelle
	n. sing.	vrijgezel
	plural	vrijgezelle
definite		vrijgezelle
partitive

Synonyms

• ongehuwd
• ongetrouwd
• vrij