wścibić
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From wś- + Proto-Slavic *tipati, from the stem *tip-, *tьp-,[1][2][3][4][5] probably whence dowcip, ćpać, and cipa.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]wścibić pf (imperfective wścibiać)
- (transitive, colloquial) to stuff, to cram (to place something into too small of a space)
- (transitive) to stuff, to cram (to put something somewhere unwanted)
- (reflexive with się) to stuff, to cram (to be placed into too small of a space)
- (reflexive with się) to be nosy
Conjugation
[edit]Derived terms
[edit]adjective
References
[edit]- ^ Boryś, Wiesław (2005) “dowcip”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “ćpać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
- ^ Sławski, Franciszek (1958-1965) “wścibić”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
- ^ Adam Fałowski (2022) “wścibiać”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN
- ^ Brückner, Aleksander (1927) “wścibiać_się”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
Further reading
[edit]- wścibić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wścibić in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wscibic”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wścibić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wścibić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 778
- wścibić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego