wmusić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From w- +‎ musi(e)ć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvmu.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: wmu‧sić

Verb

[edit]

wmusić pf (imperfective wmuszać)

  1. (transitive) to force, to pump something [with w (+ accusative) ‘into someone’]
    Wmuszę w ciebie jedzenie.I'm going to force you to eat.

Conjugation

[edit]
Conjugation of wmusić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wmusić
future tense 1st wmuszę wmusimy
2nd wmusisz wmusicie
3rd wmusi wmuszą
impersonal wmusi się
past tense 1st wmusiłem,
-(e)m wmusił
wmusiłam,
-(e)m wmusiła
wmusiłom,
-(e)m wmusiło
wmusiliśmy,
-(e)śmy wmusili
wmusiłyśmy,
-(e)śmy wmusiły
2nd wmusiłeś,
-(e)ś wmusił
wmusiłaś,
-(e)ś wmusiła
wmusiłoś,
-(e)ś wmusiło
wmusiliście,
-(e)ście wmusili
wmusiłyście,
-(e)ście wmusiły
3rd wmusił wmusiła wmusiło wmusili wmusiły
impersonal wmuszono
conditional 1st wmusiłbym,
bym wmusił
wmusiłabym,
bym wmusiła
wmusiłobym,
bym wmusiło
wmusilibyśmy,
byśmy wmusili
wmusiłybyśmy,
byśmy wmusiły
2nd wmusiłbyś,
byś wmusił
wmusiłabyś,
byś wmusiła
wmusiłobyś,
byś wmusiło
wmusilibyście,
byście wmusili
wmusiłybyście,
byście wmusiły
3rd wmusiłby,
by wmusił
wmusiłaby,
by wmusiła
wmusiłoby,
by wmusiło
wmusiliby,
by wmusili
wmusiłyby,
by wmusiły
impersonal wmuszono by
imperative 1st niech wmuszę wmuśmy
2nd wmuś wmuście
3rd niech wmusi niech wmuszą
passive adjectival participle wmuszony wmuszona wmuszone wmuszeni wmuszone
anterior adverbial participle wmusiwszy
verbal noun wmuszenie

Further reading

[edit]
  • wmusić in Polish dictionaries at PWN