współmówić

Polish

Alternative forms

• spółmówić (obsolete)

Etymology

From współ- +‎ mówić. First attested in 1816.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuwˈmu.vit͡ɕ/
• Rhymes: -uvit͡ɕ
• Syllabification: współ‧mó‧wić

Verb

współmówić impf

1. (transitive, obsolete) to talk jointly with someone

Conjugation

Conjugation of współmówić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		współmówić
present tense	1st	współmówię			współmówimy
	2nd	współmówisz			współmówicie
	3rd	współmówi			współmówią
	impersonal	współmówi się
past tense	1st	współmówiłem, -(e)m współmówił	współmówiłam, -(e)m współmówiła	współmówiłom, -(e)m współmówiło	współmówiliśmy, -(e)śmy współmówili	współmówiłyśmy, -(e)śmy współmówiły
	2nd	współmówiłeś, -(e)ś współmówił	współmówiłaś, -(e)ś współmówiła	współmówiłoś, -(e)ś współmówiło	współmówiliście, -(e)ście współmówili	współmówiłyście, -(e)ście współmówiły
	3rd	współmówił	współmówiła	współmówiło	współmówili	współmówiły
	impersonal	współmówiono
future tense	1st	będę współmówił, będę współmówić	będę współmówiła, będę współmówić	będę współmówiło, będę współmówić	będziemy współmówili, będziemy współmówić	będziemy współmówiły, będziemy współmówić
	2nd	będziesz współmówił, będziesz współmówić	będziesz współmówiła, będziesz współmówić	będziesz współmówiło, będziesz współmówić	będziecie współmówili, będziecie współmówić	będziecie współmówiły, będziecie współmówić
	3rd	będzie współmówił, będzie współmówić	będzie współmówiła, będzie współmówić	będzie współmówiło, będzie współmówić	będą współmówili, będą współmówić	będą współmówiły, będą współmówić
	impersonal	będzie współmówić się
conditional	1st	współmówiłbym, bym współmówił	współmówiłabym, bym współmówiła	współmówiłobym, bym współmówiło	współmówilibyśmy, byśmy współmówili	współmówiłybyśmy, byśmy współmówiły
	2nd	współmówiłbyś, byś współmówił	współmówiłabyś, byś współmówiła	współmówiłobyś, byś współmówiło	współmówilibyście, byście współmówili	współmówiłybyście, byście współmówiły
	3rd	współmówiłby, by współmówił	współmówiłaby, by współmówiła	współmówiłoby, by współmówiło	współmówiliby, by współmówili	współmówiłyby, by współmówiły
	impersonal	współmówiono by
imperative	1st	niech współmówię			współmówmy
	2nd	współmów			współmówcie
	3rd	niech współmówi			niech współmówią
active adjectival participle		współmówiący	współmówiąca	współmówiące	współmówiący	współmówiące
contemporary adverbial participle		współmówiąc
verbal noun		współmówienie

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “współmówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “współmówić”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 750