wydobrzeć

Polish[edit]

From wy- +‎ dobrzeć.

wydobrzeć pf (imperfective dobrzeć)

Conjugation of wydobrzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydobrzeć
future tense	1^st	wydobrzeję			wydobrzejemy
	2^nd	wydobrzejesz			wydobrzejecie
	3^rd	wydobrzeje			wydobrzeją
	impersonal	wydobrzeje się
past tense	1^st	wydobrzałem, -(e)m wydobrzał	wydobrzałam, -(e)m wydobrzała	wydobrzałom, -(e)m wydobrzało	wydobrzeliśmy, -(e)śmy wydobrzeli	wydobrzałyśmy, -(e)śmy wydobrzały
	2^nd	wydobrzałeś, -(e)ś wydobrzał	wydobrzałaś, -(e)ś wydobrzała	wydobrzałoś, -(e)ś wydobrzało	wydobrzeliście, -(e)ście wydobrzeli	wydobrzałyście, -(e)ście wydobrzały
	3^rd	wydobrzał	wydobrzała	wydobrzało	wydobrzeli	wydobrzały
	impersonal	wydobrzano
conditional	1^st	wydobrzałbym, bym wydobrzał	wydobrzałabym, bym wydobrzała	wydobrzałobym, bym wydobrzało	wydobrzelibyśmy, byśmy wydobrzeli	wydobrzałybyśmy, byśmy wydobrzały
	2^nd	wydobrzałbyś, byś wydobrzał	wydobrzałabyś, byś wydobrzała	wydobrzałobyś, byś wydobrzało	wydobrzelibyście, byście wydobrzeli	wydobrzałybyście, byście wydobrzały
	3^rd	wydobrzałby, by wydobrzał	wydobrzałaby, by wydobrzała	wydobrzałoby, by wydobrzało	wydobrzeliby, by wydobrzeli	wydobrzałyby, by wydobrzały
	impersonal	wydobrzano by
imperative	1^st	niech wydobrzeję			wydobrzejmy
	2^nd	wydobrzej			wydobrzejcie
	3^rd	niech wydobrzeje			niech wydobrzeją
anterior adverbial participle		wydobrzawszy
verbal noun		wydobrzenie

adjectives

nouns