From wy- + gonić.
- IPA(key): /vɘˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: wy‧go‧nić
wygonić pf (imperfective wyganiać)
- (transitive) to chase away
- Synonym: przepędzić
- (transitive) to expel, to banish
- Synonym: wypędzić
- (reflexive with się) to chase each other away
Conjugation of wygonić pf
|
wygonić
|
wygonię
|
wygonimy
|
wygonisz
|
wygonicie
|
wygoni
|
wygonią
|
wygoni się
|
wygoniłem, -(e)m wygonił
|
wygoniłam, -(e)m wygoniła
|
wygoniłom, -(e)m wygoniło
|
wygoniliśmy, -(e)śmy wygonili
|
wygoniłyśmy, -(e)śmy wygoniły
|
wygoniłeś, -(e)ś wygonił
|
wygoniłaś, -(e)ś wygoniła
|
wygoniłoś, -(e)ś wygoniło
|
wygoniliście, -(e)ście wygonili
|
wygoniłyście, -(e)ście wygoniły
|
wygonił
|
wygoniła
|
wygoniło
|
wygonili
|
wygoniły
|
wygoniono
|
wygoniłbym, bym wygonił
|
wygoniłabym, bym wygoniła
|
wygoniłobym, bym wygoniło
|
wygonilibyśmy, byśmy wygonili
|
wygoniłybyśmy, byśmy wygoniły
|
wygoniłbyś, byś wygonił
|
wygoniłabyś, byś wygoniła
|
wygoniłobyś, byś wygoniło
|
wygonilibyście, byście wygonili
|
wygoniłybyście, byście wygoniły
|
wygoniłby, by wygonił
|
wygoniłaby, by wygoniła
|
wygoniłoby, by wygoniło
|
wygoniliby, by wygonili
|
wygoniłyby, by wygoniły
|
wygoniono by
|
niech wygonię
|
wygońmy
|
wygoń
|
wygońcie
|
niech wygoni
|
niech wygonią
|
wygoniony
|
wygoniona
|
wygonione
|
wygonieni
|
wygonione
|
wygoniwszy
|
wygonienie
|
- wygonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wygonić in Polish dictionaries at PWN