wykładanie

Old Polish

Etymology

From wykładać +‎ -anie. First attested in 1398.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨkɫadaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨkɫadaɲe/

Noun

wykładanie n

1. (attested in Greater Poland) explanation
   • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie‎^{[1], [2], [3]}, Lubin, page 58:

     Expressio vycladanye aut *vydawanye (Jud 6, 38)

     [Expressio wykładanie aut wydawienie (Jud 6, 38)]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[4], page 275:

     Thv szye poczyna vykladanye, *ktora modlytva boza, paczyerz na ymyą vezvana

     [Tu sie poczyna wykładanie, ktore modlitwa boża, pacierz na imię wezwana]

2. (attested in Sieradz-Łęczyca) presenting, showing in court proceedings
   • 1897 [1398], Teki Adolfa Pawińskiego‎^[5], volume IV, number 6016, Łęczyca Land:

     Albertus... cum Wiszlao... receperunt a[d] sequestros, si fuisset wicladanye syney rany, aut non

     [Albertus... cum Wiszlao... receperunt a[d] sequestros, si fuisset wykładanie sinej rany, aut non]

Related terms

adjective

• wykładny

 

adverb

• wykładnie

 

nouns

• wykład
• wykładacz
• wykładnik
• wykładźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

Descendants

• Polish: wykładanie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wykładanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wykładanie. By surface analysis, wykładać +‎ -anie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘ.kwaˈda.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨ.kɫaˈda.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧kła‧da‧nie

Noun

wykładanie n

1. verbal noun of wykładać

Declension

Declension of wykładanie

	singular
nominative	wykładanie
genitive	wykładania
dative	wykładaniu
accusative	wykładanie
instrumental	wykładaniem
locative	wykładaniu
vocative	wykładanie

Further reading

• wykładanie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wykładanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładanie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892
• wykładanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego