wykopać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *vykopati. By surface analysis, wy- +‎ kopać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ko‧pać

Verb

[edit]

wykopać pf (imperfective kopać or wykopywać)

  1. (transitive) to dig (e.g., a hole)
  2. (transitive) to dig out (e.g., a flower)
  3. (reflexive with się) to dig oneself out of somewhere

Conjugation

[edit]
Conjugation of wykopać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykopać
future tense 1st wykopię wykopiemy
2nd wykopiesz wykopiecie
3rd wykopie wykopią
impersonal wykopie się
past tense 1st wykopałem,
-(e)m wykopał
wykopałam,
-(e)m wykopała
wykopałom,
-(e)m wykopało
wykopaliśmy,
-(e)śmy wykopali
wykopałyśmy,
-(e)śmy wykopały
2nd wykopałeś,
-(e)ś wykopał
wykopałaś,
-(e)ś wykopała
wykopałoś,
-(e)ś wykopało
wykopaliście,
-(e)ście wykopali
wykopałyście,
-(e)ście wykopały
3rd wykopał wykopała wykopało wykopali wykopały
impersonal wykopano
conditional 1st wykopałbym,
bym wykopał
wykopałabym,
bym wykopała
wykopałobym,
bym wykopało
wykopalibyśmy,
byśmy wykopali
wykopałybyśmy,
byśmy wykopały
2nd wykopałbyś,
byś wykopał
wykopałabyś,
byś wykopała
wykopałobyś,
byś wykopało
wykopalibyście,
byście wykopali
wykopałybyście,
byście wykopały
3rd wykopałby,
by wykopał
wykopałaby,
by wykopała
wykopałoby,
by wykopało
wykopaliby,
by wykopali
wykopałyby,
by wykopały
impersonal wykopano by
imperative 1st niech wykopię wykopmy
2nd wykop wykopcie
3rd niech wykopie niech wykopią
passive adjectival participle wykopany wykopana wykopane wykopani wykopane
anterior adverbial participle wykopawszy
verbal noun wykopanie
[edit]

Further reading

[edit]
  • wykopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykopać in Polish dictionaries at PWN