wymyślić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From wy- +‎ myślić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨˈmɨɕ.lit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨɕlit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧myś‧lić

Verb[edit]

wymyślić pf (imperfective wymyślać)

  1. (transitive) to come up with (an idea)
  2. (transitive) to think up; to make up; to invent

Conjugation[edit]

Conjugation of wymyślić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymyślić
future tense 1st wymyślę wymyślimy
2nd wymyślisz wymyślicie
3rd wymyśli wymyślą
impersonal wymyśli się
past tense 1st wymyśliłem,
-(e)m wymyślił
wymyśliłam,
-(e)m wymyśliła
wymyśliłom,
-(e)m wymyśliło
wymyśliliśmy,
-(e)śmy wymyślili
wymyśliłyśmy,
-(e)śmy wymyśliły
2nd wymyśliłeś,
-(e)ś wymyślił
wymyśliłaś,
-(e)ś wymyśliła
wymyśliłoś,
-(e)ś wymyśliło
wymyśliliście,
-(e)ście wymyślili
wymyśliłyście,
-(e)ście wymyśliły
3rd wymyślił wymyśliła wymyśliło wymyślili wymyśliły
impersonal wymyślono
conditional 1st wymyśliłbym,
bym wymyślił
wymyśliłabym,
bym wymyśliła
wymyśliłobym,
bym wymyśliło
wymyślilibyśmy,
byśmy wymyślili
wymyśliłybyśmy,
byśmy wymyśliły
2nd wymyśliłbyś,
byś wymyślił
wymyśliłabyś,
byś wymyśliła
wymyśliłobyś,
byś wymyśliło
wymyślilibyście,
byście wymyślili
wymyśliłybyście,
byście wymyśliły
3rd wymyśliłby,
by wymyślił
wymyśliłaby,
by wymyśliła
wymyśliłoby,
by wymyśliło
wymyśliliby,
by wymyślili
wymyśliłyby,
by wymyśliły
impersonal wymyślono by
imperative 1st niech wymyślę wymyślmy
2nd wymyśl wymyślcie
3rd niech wymyśli niech wymyślą
passive adjectival participle wymyślony wymyślona wymyślone wymyśleni wymyślone
anterior adverbial participle wymyśliwszy
verbal noun wymyślenie

Further reading[edit]

  • wymyślić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymyślić in Polish dictionaries at PWN