wyobcować

Polish[edit]

From wy- +‎ obcować.

wyobcować pf (imperfective wyobcowywać)

(transitive) to alienate (to cause someone to lose connection with their environment)
Synonyms: odizolować, wyalienować, zalienować
(reflexive with się) to become alienated (to lose connection with one's environment)
Synonyms: odizolować się, wyalienować się, zalienować się

Conjugation of wyobcować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyobcować
future tense	1^st	wyobcuję			wyobcujemy
	2^nd	wyobcujesz			wyobcujecie
	3^rd	wyobcuje			wyobcują
	impersonal	wyobcuje się
past tense	1^st	wyobcowałem, -(e)m wyobcował	wyobcowałam, -(e)m wyobcowała	wyobcowałom, -(e)m wyobcowało	wyobcowaliśmy, -(e)śmy wyobcowali	wyobcowałyśmy, -(e)śmy wyobcowały
	2^nd	wyobcowałeś, -(e)ś wyobcował	wyobcowałaś, -(e)ś wyobcowała	wyobcowałoś, -(e)ś wyobcowało	wyobcowaliście, -(e)ście wyobcowali	wyobcowałyście, -(e)ście wyobcowały
	3^rd	wyobcował	wyobcowała	wyobcowało	wyobcowali	wyobcowały
	impersonal	wyobcowano
conditional	1^st	wyobcowałbym, bym wyobcował	wyobcowałabym, bym wyobcowała	wyobcowałobym, bym wyobcowało	wyobcowalibyśmy, byśmy wyobcowali	wyobcowałybyśmy, byśmy wyobcowały
	2^nd	wyobcowałbyś, byś wyobcował	wyobcowałabyś, byś wyobcowała	wyobcowałobyś, byś wyobcowało	wyobcowalibyście, byście wyobcowali	wyobcowałybyście, byście wyobcowały
	3^rd	wyobcowałby, by wyobcował	wyobcowałaby, by wyobcowała	wyobcowałoby, by wyobcowało	wyobcowaliby, by wyobcowali	wyobcowałyby, by wyobcowały
	impersonal	wyobcowano by
imperative	1^st	niech wyobcuję			wyobcujmy
	2^nd	wyobcuj			wyobcujcie
	3^rd	niech wyobcuje			niech wyobcują
passive adjectival participle		wyobcowany	wyobcowana	wyobcowane	wyobcowani	wyobcowane
anterior adverbial participle		wyobcowawszy
verbal noun		wyobcowanie

adjective

noun