obcować
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]obcować impf (perfective poobcować)
- (intransitive) to associate, to commune, to consort [with z (+ instrumental) ‘with someone/something’]
- Synonyms: przestawać, zadawać się
- 1900, Kazimierz Morawski, Historya Uniwersytetu Jagiellońskiego: Średnie wieki i Odrodzenie[1], volume 2, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 221:
- W innym znów liście mamy wytoczenie skargi na krakowskiego studenta, który po podejrzanych karczmach się włóczy i raczy, bardzo rzadko na lekcye uczęszcza i ... dnie całe obcuje z dziewczętami, wszystkie kodeksy zastawiając u żydów.
- In yet another letter we have the rolling out of a complaint about a student from Kraków who wanders and drinks around suspicious taverns, very rarely attends classes, and ... associates with girls for whole days, pawning all his books to the Jews.
- 2018 July 29, Jacek Cieślak, “Kora, perfekcyjna punkowa dama”, in Rzeczpospolita[2], archived from the original on 2022-08-05:
- Obcowała ze środowiskiem filozofów, psychologów...
- She associated with the community of philosophers and psychologists...
- (intransitive, archaic) to copulate [with z (+ instrumental) ‘with someone/something’]
- 1965, Millennium Bible[3], archived from the original on 2022-08-05, Leviticus/Kapłańska 18.22:
- Nie będziesz obcował z mężczyzną, tak jak się obcuje z kobietą.
- Thou shalt not have sex with a man the way one has sex with a woman.
Conjugation
[edit]Related terms
[edit]Further reading
[edit]Categories:
- Polish terms suffixed with -ować
- Polish 3-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio links
- Rhymes:Polish/ɔvat͡ɕ
- Rhymes:Polish/ɔvat͡ɕ/3 syllables
- Polish lemmas
- Polish verbs
- Polish imperfective verbs
- Polish intransitive verbs
- Polish terms with quotations
- Polish terms with archaic senses
- pl:Sex