wypić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ pić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘpit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘpit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧pić

Verb

[edit]

wypić pf (imperfective pić or wypijać)

  1. (transitive) to drink a portion of fluid (e.g. a cup of coffee; a can of beer) wholly
    Synonyms: see Thesaurus:pić

Conjugation

[edit]
Conjugation of wypić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypić
future tense 1st wypiję wypijemy
2nd wypijesz wypijecie
3rd wypije wypiją
impersonal wypije się
past tense 1st wypiłem,
-(e)m wypił
wypiłam,
-(e)m wypiła
wypiłom,
-(e)m wypiło
wypiliśmy,
-(e)śmy wypili
wypiłyśmy,
-(e)śmy wypiły
2nd wypiłeś,
-(e)ś wypił
wypiłaś,
-(e)ś wypiła
wypiłoś,
-(e)ś wypiło
wypiliście,
-(e)ście wypili
wypiłyście,
-(e)ście wypiły
3rd wypił wypiła wypiło wypili wypiły
impersonal wypito
conditional 1st wypiłbym,
bym wypił
wypiłabym,
bym wypiła
wypiłobym,
bym wypiło
wypilibyśmy,
byśmy wypili
wypiłybyśmy,
byśmy wypiły
2nd wypiłbyś,
byś wypił
wypiłabyś,
byś wypiła
wypiłobyś,
byś wypiło
wypilibyście,
byście wypili
wypiłybyście,
byście wypiły
3rd wypiłby,
by wypił
wypiłaby,
by wypiła
wypiłoby,
by wypiło
wypiliby,
by wypili
wypiłyby,
by wypiły
impersonal wypito by
imperative 1st niech wypiję wypijmy
2nd wypij wypijcie
3rd niech wypije niech wypiją
passive adjectival participle wypity wypita wypite wypici wypite
anterior adverbial participle wypiwszy
verbal noun wypicie

Further reading

[edit]
  • wypić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypić in Polish dictionaries at PWN