wysłowić

Polish

Etymology

From wy- +‎ słowo +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈswɔ.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: wy‧sło‧wić

Verb

wysłowić pf (imperfective wysławiać)

1. (transitive) to express, to put into words
2. (reflexive with się) to express oneself

Conjugation

Conjugation of wysłowić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysłowić
future tense	1st	wysłowię			wysłowimy
	2nd	wysłowisz			wysłowicie
	3rd	wysłowi			wysłowią
	impersonal	wysłowi się
past tense	1st	wysłowiłem, -(e)m wysłowił	wysłowiłam, -(e)m wysłowiła	wysłowiłom, -(e)m wysłowiło	wysłowiliśmy, -(e)śmy wysłowili	wysłowiłyśmy, -(e)śmy wysłowiły
	2nd	wysłowiłeś, -(e)ś wysłowił	wysłowiłaś, -(e)ś wysłowiła	wysłowiłoś, -(e)ś wysłowiło	wysłowiliście, -(e)ście wysłowili	wysłowiłyście, -(e)ście wysłowiły
	3rd	wysłowił	wysłowiła	wysłowiło	wysłowili	wysłowiły
	impersonal	wysłowiono
conditional	1st	wysłowiłbym, bym wysłowił	wysłowiłabym, bym wysłowiła	wysłowiłobym, bym wysłowiło	wysłowilibyśmy, byśmy wysłowili	wysłowiłybyśmy, byśmy wysłowiły
	2nd	wysłowiłbyś, byś wysłowił	wysłowiłabyś, byś wysłowiła	wysłowiłobyś, byś wysłowiło	wysłowilibyście, byście wysłowili	wysłowiłybyście, byście wysłowiły
	3rd	wysłowiłby, by wysłowił	wysłowiłaby, by wysłowiła	wysłowiłoby, by wysłowiło	wysłowiliby, by wysłowili	wysłowiłyby, by wysłowiły
	impersonal	wysłowiono by
imperative	1st	niech wysłowię			wysłówmy
	2nd	wysłów			wysłówcie
	3rd	niech wysłowi			niech wysłowią
passive adjectival participle		wysłowiony	wysłowiona	wysłowione	wysłowieni	wysłowione
anterior adverbial participle		wysłowiwszy
verbal noun		wysłowienie

Further reading

• wysłowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysłowić in Polish dictionaries at PWN