władać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Old Czech vládati. Displaced włodać, an inherited doublet. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɫadat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɫadat͡ɕ/

Verb

[edit]

władać impf

  1. Synonym of włodać.
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 87, 2:
      Przyszedl yeden czlek szwa zona przed gayny sząd y wszdal yey polowyczą szwego gymyenya stoyaczego..., ale poko on zyw, ma w nyem wladacz yako tho w szwym (ipse istius dominus esse vellet, quamdiu viveret)
      [Przyszedł jeden człek z swą żoną przed gajny sąd i wzdał jej połowicę swego jimienia stojącego..., ale poko on żyw, ma w niem władać jako to w swym (ipse istius dominus esse vellet, quamdiu viveret)]

Derived terms

[edit]
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: władać
  • Silesian: włŏdać

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “władać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “władać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “władać, włodać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish władać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvwa.dat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: wła‧dać

Verb

[edit]

władać impf

  1. (intransitive) to rule, to reign

Conjugation

[edit]
Conjugation of władać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive władać
present tense 1st władam władamy
2nd władasz władacie
3rd włada władają
impersonal włada się
past tense 1st władałem,
-(e)m władał
władałam,
-(e)m władała
władałom,
-(e)m władało
władaliśmy,
-(e)śmy władali
władałyśmy,
-(e)śmy władały
2nd władałeś,
-(e)ś władał
władałaś,
-(e)ś władała
władałoś,
-(e)ś władało
władaliście,
-(e)ście władali
władałyście,
-(e)ście władały
3rd władał władała władało władali władały
impersonal władano
future tense 1st będę władał,
będę władać
będę władała,
będę władać
będę władało,
będę władać
będziemy władali,
będziemy władać
będziemy władały,
będziemy władać
2nd będziesz władał,
będziesz władać
będziesz władała,
będziesz władać
będziesz władało,
będziesz władać
będziecie władali,
będziecie władać
będziecie władały,
będziecie władać
3rd będzie władał,
będzie władać
będzie władała,
będzie władać
będzie władało,
będzie władać
będą władali,
będą władać
będą władały,
będą władać
impersonal będzie władać się
conditional 1st władałbym,
bym władał
władałabym,
bym władała
władałobym,
bym władało
władalibyśmy,
byśmy władali
władałybyśmy,
byśmy władały
2nd władałbyś,
byś władał
władałabyś,
byś władała
władałobyś,
byś władało
władalibyście,
byście władali
władałybyście,
byście władały
3rd władałby,
by władał
władałaby,
by władała
władałoby,
by władało
władaliby,
by władali
władałyby,
by władały
impersonal władano by
imperative 1st niech władam władajmy
2nd władaj władajcie
3rd niech włada niech władają
active adjectival participle władający władająca władające władający władające
passive adjectival participle władany władana władane władani władane
contemporary adverbial participle władając
verbal noun władanie
[edit]
adjectives
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • władać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • władać in Polish dictionaries at PWN