Jump to content

yıkıntı

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish ییقندی (yıḳındı, yıḳıntı, materials or debris from a demolished building),[1] from Ottoman Turkish ییقنمق (yıkınmaḳ, to throw one's self down, to let one's self fall), from Ottoman Turkish ییقمق (yıkmaḳ, to pull down, to pull down, to demolish, to overthrow), from Proto-Turkic *yïk- (to crush, to demolish, to overthrow),[2][3] morphologically yık- +‎ -ın +‎ -tı.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /jɯ.kɯnˈtɯ/
  • Hyphenation: yı‧kın‧tı

Noun

[edit]

yıkıntı (definite accusative yıkıntıyı, plural yıkıntılar)

  1. Scattered pieces of a thing that collapsed or was demolished; debris, wreckage, rubble.
    Synonyms: kalıntı, enkaz
  2. A building in a heavy disrepair; a derelict, dilapidated building.
    Synonyms: virane, harabe, (dated) yıkı
  3. Destruction, devastation.
    Synonyms: yıkım, yıkılma
  4. (figuratively) Mental devastation.

Declension

[edit]
Inflection
Nominative yıkıntı
Definite accusative yıkıntıyı
Singular Plural
Nominative yıkıntı yıkıntılar
Definite accusative yıkıntıyı yıkıntıları
Dative yıkıntıya yıkıntılara
Locative yıkıntıda yıkıntılarda
Ablative yıkıntıdan yıkıntılardan
Genitive yıkıntının yıkıntıların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yıkıntım yıkıntılarım
2nd singular yıkıntın yıkıntıların
3rd singular yıkıntısı yıkıntıları
1st plural yıkıntımız yıkıntılarımız
2nd plural yıkıntınız yıkıntılarınız
3rd plural yıkıntıları yıkıntıları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yıkıntımı yıkıntılarımı
2nd singular yıkıntını yıkıntılarını
3rd singular yıkıntısını yıkıntılarını
1st plural yıkıntımızı yıkıntılarımızı
2nd plural yıkıntınızı yıkıntılarınızı
3rd plural yıkıntılarını yıkıntılarını
Dative
Singular Plural
1st singular yıkıntıma yıkıntılarıma
2nd singular yıkıntına yıkıntılarına
3rd singular yıkıntısına yıkıntılarına
1st plural yıkıntımıza yıkıntılarımıza
2nd plural yıkıntınıza yıkıntılarınıza
3rd plural yıkıntılarına yıkıntılarına
Locative
Singular Plural
1st singular yıkıntımda yıkıntılarımda
2nd singular yıkıntında yıkıntılarında
3rd singular yıkıntısında yıkıntılarında
1st plural yıkıntımızda yıkıntılarımızda
2nd plural yıkıntınızda yıkıntılarınızda
3rd plural yıkıntılarında yıkıntılarında
Ablative
Singular Plural
1st singular yıkıntımdan yıkıntılarımdan
2nd singular yıkıntından yıkıntılarından
3rd singular yıkıntısından yıkıntılarından
1st plural yıkıntımızdan yıkıntılarımızdan
2nd plural yıkıntınızdan yıkıntılarınızdan
3rd plural yıkıntılarından yıkıntılarından
Genitive
Singular Plural
1st singular yıkıntımın yıkıntılarımın
2nd singular yıkıntının yıkıntılarının
3rd singular yıkıntısının yıkıntılarının
1st plural yıkıntımızın yıkıntılarımızın
2nd plural yıkıntınızın yıkıntılarınızın
3rd plural yıkıntılarının yıkıntılarının

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “ییقندی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2223
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jɨk-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “yık-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]
  • yıkıntı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu