zażyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ żyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈza.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: za‧żyć

Verb

[edit]

zażyć pf (imperfective zażywać)

  1. (transitive) to take (to consume a substance)
  2. (transitive) to enjoy (to be satisfied or receive pleasure) [with genitive ‘what’]
  3. (transitive, colloquial) to indulge

Conjugation

[edit]
Conjugation of zażyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zażyć
future tense 1st zażyję zażyjemy
2nd zażyjesz zażyjecie
3rd zażyje zażyją
impersonal zażyje się
past tense 1st zażyłem,
-(e)m zażył
zażyłam,
-(e)m zażyła
zażyłom,
-(e)m zażyło
zażyliśmy,
-(e)śmy zażyli
zażyłyśmy,
-(e)śmy zażyły
2nd zażyłeś,
-(e)ś zażył
zażyłaś,
-(e)ś zażyła
zażyłoś,
-(e)ś zażyło
zażyliście,
-(e)ście zażyli
zażyłyście,
-(e)ście zażyły
3rd zażył zażyła zażyło zażyli zażyły
impersonal zażyto
conditional 1st zażyłbym,
bym zażył
zażyłabym,
bym zażyła
zażyłobym,
bym zażyło
zażylibyśmy,
byśmy zażyli
zażyłybyśmy,
byśmy zażyły
2nd zażyłbyś,
byś zażył
zażyłabyś,
byś zażyła
zażyłobyś,
byś zażyło
zażylibyście,
byście zażyli
zażyłybyście,
byście zażyły
3rd zażyłby,
by zażył
zażyłaby,
by zażyła
zażyłoby,
by zażyło
zażyliby,
by zażyli
zażyłyby,
by zażyły
impersonal zażyto by
imperative 1st niech zażyję zażyjmy
2nd zażyj zażyjcie
3rd niech zażyje niech zażyją
passive adjectival participle zażyty zażyta zażyte zażyci zażyte
anterior adverbial participle zażywszy
verbal noun zażycie

Further reading

[edit]
  • zażyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zażyć in Polish dictionaries at PWN