zabrać

Polish

za- +‎ brać

Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 193: Parameter "a" is not used by this template.

(transitive) to take, to take (something) away
Nauczyciel zabrał mi telefon. ― The teacher took my mobile phone away.
(transitive) to take (somebody) out

Conjugation of zabrać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zabrać
future tense	1^st	zabiorę			zabierzemy
	2^nd	zabierzesz			zabierzecie
	3^rd	zabierze			zabiorą
	impersonal	zabierze się
past tense	1^st	zabrałem, -(e)m zabrał	zabrałam, -(e)m zabrała	zabrałom, -(e)m zabrało	zabraliśmy, -(e)śmy zabrali	zabrałyśmy, -(e)śmy zabrały
	2^nd	zabrałeś, -(e)ś zabrał	zabrałaś, -(e)ś zabrała	zabrałoś, -(e)ś zabrało	zabraliście, -(e)ście zabrali	zabrałyście, -(e)ście zabrały
	3^rd	zabrał	zabrała	zabrało	zabrali	zabrały
	impersonal	zabrano
conditional	1^st	zabrałbym, bym zabrał	zabrałabym, bym zabrała	zabrałobym, bym zabrało	zabralibyśmy, byśmy zabrali	zabrałybyśmy, byśmy zabrały
	2^nd	zabrałbyś, byś zabrał	zabrałabyś, byś zabrała	zabrałobyś, byś zabrało	zabralibyście, byście zabrali	zabrałybyście, byście zabrały
	3^rd	zabrałby, by zabrał	zabrałaby, by zabrała	zabrałoby, by zabrało	zabraliby, by zabrali	zabrałyby, by zabrały
	impersonal	zabrano by
imperative	1^st	niech zabiorę			zabierzmy
	2^nd	zabierz			zabierzcie
	3^rd	niech zabierze			niech zabiorą
passive adjectival participle		zabrany	zabrana	zabrane	zabrani	zabrane
anterior adverbial participle		zabrawszy
verbal noun		zabranie