zagonić

Polish

Etymology

From za- +‎ gonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈɡɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: za‧go‧nić

Verb

zagonić pf (imperfective zaganiać)

1. (transitive) to herd, to drive, to chase

   Synonyms: zapędzić, spędzić, nagonić, zgonić, napędzić

2. (transitive) to urge, to compel

   Synonyms: pogonić, zmusić, przynaglić

Conjugation

Conjugation of zagonić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zagonić
future tense	1st	zagonię			zagonimy
	2nd	zagonisz			zagonicie
	3rd	zagoni			zagonią
	impersonal	zagoni się
past tense	1st	zagoniłem, -(e)m zagonił	zagoniłam, -(e)m zagoniła	zagoniłom, -(e)m zagoniło	zagoniliśmy, -(e)śmy zagonili	zagoniłyśmy, -(e)śmy zagoniły
	2nd	zagoniłeś, -(e)ś zagonił	zagoniłaś, -(e)ś zagoniła	zagoniłoś, -(e)ś zagoniło	zagoniliście, -(e)ście zagonili	zagoniłyście, -(e)ście zagoniły
	3rd	zagonił	zagoniła	zagoniło	zagonili	zagoniły
	impersonal	zagoniono
conditional	1st	zagoniłbym, bym zagonił	zagoniłabym, bym zagoniła	zagoniłobym, bym zagoniło	zagonilibyśmy, byśmy zagonili	zagoniłybyśmy, byśmy zagoniły
	2nd	zagoniłbyś, byś zagonił	zagoniłabyś, byś zagoniła	zagoniłobyś, byś zagoniło	zagonilibyście, byście zagonili	zagoniłybyście, byście zagoniły
	3rd	zagoniłby, by zagonił	zagoniłaby, by zagoniła	zagoniłoby, by zagoniło	zagoniliby, by zagonili	zagoniłyby, by zagoniły
	impersonal	zagoniono by
imperative	1st	niech zagonię			zagońmy
	2nd	zagoń			zagońcie
	3rd	niech zagoni			niech zagonią
passive adjectival participle		zagoniony	zagoniona	zagonione	zagonieni	zagonione
anterior adverbial participle		zagoniwszy
verbal noun		zagonienie

Further reading

• zagonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zagonić in Polish dictionaries at PWN