zagonić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ gonić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /zaˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: za‧go‧nić

Verb

[edit]

zagonić pf (imperfective zaganiać)

  1. (transitive) to herd, to drive, to chase
    Synonyms: zapędzić, spędzić, nagonić, zgonić, napędzić
  2. (transitive) to urge, to compel
    Synonyms: pogonić, zmusić, przynaglić
  3. (reflexive with się) to herd each other, to drive each other, to chase each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of zagonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagonić
future tense 1st zagonię zagonimy
2nd zagonisz zagonicie
3rd zagoni zagonią
impersonal zagoni się
past tense 1st zagoniłem,
-(e)m zagonił
zagoniłam,
-(e)m zagoniła
zagoniłom,
-(e)m zagoniło
zagoniliśmy,
-(e)śmy zagonili
zagoniłyśmy,
-(e)śmy zagoniły
2nd zagoniłeś,
-(e)ś zagonił
zagoniłaś,
-(e)ś zagoniła
zagoniłoś,
-(e)ś zagoniło
zagoniliście,
-(e)ście zagonili
zagoniłyście,
-(e)ście zagoniły
3rd zagonił zagoniła zagoniło zagonili zagoniły
impersonal zagoniono
conditional 1st zagoniłbym,
bym zagonił
zagoniłabym,
bym zagoniła
zagoniłobym,
bym zagoniło
zagonilibyśmy,
byśmy zagonili
zagoniłybyśmy,
byśmy zagoniły
2nd zagoniłbyś,
byś zagonił
zagoniłabyś,
byś zagoniła
zagoniłobyś,
byś zagoniło
zagonilibyście,
byście zagonili
zagoniłybyście,
byście zagoniły
3rd zagoniłby,
by zagonił
zagoniłaby,
by zagoniła
zagoniłoby,
by zagoniło
zagoniliby,
by zagonili
zagoniłyby,
by zagoniły
impersonal zagoniono by
imperative 1st niech zagonię zagońmy
2nd zagoń zagońcie
3rd niech zagoni niech zagonią
passive adjectival participle zagoniony zagoniona zagonione zagonieni zagonione
anterior adverbial participle zagoniwszy
verbal noun zagonienie

Further reading

[edit]
  • zagonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagonić in Polish dictionaries at PWN