zapiać

See also: zapiąć

Old Polish

Etymology

From za- +‎ piać. First attested in the. Compare Old Czech zapěti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zapjaːt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zapjɒt͡ɕ/

Verb

zapiać pf

1. (of a rooster) to crow (to make a characteristic sound)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 557:

     Nye zapoye (non cantabit Jo 13, 38), kur, aze szye mnye trzykrocz zaprzysch

     [Nie zapoje (non cantabit Jo 13, 38), kur, aże sie mnie trzykroć zaprzysz]

Descendants

• Polish: zapiać
• Silesian: zapiŏć

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zapiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zapiać. By surface analysis, za- +‎ piać. Compare Czech zapět, Kashubian zapiôc, and Russian запе́ть (zapétʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈza.pjat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈza.pjɒt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -apjat͡ɕ
• Syllabification: za‧piać

Verb

zapiać pf (imperfective piać)

1. (intransitive, of a rooster) to crow (to make a characteristic sound) [+instrumental = what kind of crow]
2. (intransitive, of a person) to crow (to make a high-pitched voice) [+instrumental = in what kind of voice]
3. (intransitive) to crow (to unduly brag)
4. (intransitive, obsolete, humorous) to sing out (to begin singing)

   Synonym: zaśpiewać

Conjugation

Conjugation of zapiać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapiać
future tense	1st	zapieję			zapiejemy
	2nd	zapiejesz			zapiejecie
	3rd	zapieje			zapieją
	impersonal	zapieje się
past tense	1st	zapiałem, -(e)m zapiał	zapiałam, -(e)m zapiała	zapiałom, -(e)m zapiało	zapialiśmy, -(e)śmy zapiali	zapiałyśmy, -(e)śmy zapiały
	2nd	zapiałeś, -(e)ś zapiał	zapiałaś, -(e)ś zapiała	zapiałoś, -(e)ś zapiało	zapialiście, -(e)ście zapiali	zapiałyście, -(e)ście zapiały
	3rd	zapiał	zapiała	zapiało	zapiali	zapiały
	impersonal	zapiano
conditional	1st	zapiałbym, bym zapiał	zapiałabym, bym zapiała	zapiałobym, bym zapiało	zapialibyśmy, byśmy zapiali	zapiałybyśmy, byśmy zapiały
	2nd	zapiałbyś, byś zapiał	zapiałabyś, byś zapiała	zapiałobyś, byś zapiało	zapialibyście, byście zapiali	zapiałybyście, byście zapiały
	3rd	zapiałby, by zapiał	zapiałaby, by zapiała	zapiałoby, by zapiało	zapialiby, by zapiali	zapiałyby, by zapiały
	impersonal	zapiano by
imperative	1st	niech zapieję			zapiejmy
	2nd	zapiej			zapiejcie
	3rd	niech zapieje			niech zapieją
anterior adverbial participle		zapiawszy
verbal noun		zapianie

Derived terms

interjections

• kur zapiał

 

phrases

• czerwony kur zapiał

 

Further reading

• zapiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zapiać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zapiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “ZAPIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 19.10.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zapiać”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zapiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapiać”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 213
• zapiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego