zaprosić

Polish

Etymology

From za- +‎ prosić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈprɔ.ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
• Syllabification: za‧pro‧sić

Verb

zaprosić pf (imperfective zapraszać)

1. (transitive) to invite

Conjugation

Conjugation of zaprosić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaprosić
future tense	1st	zaproszę			zaprosimy
	2nd	zaprosisz			zaprosicie
	3rd	zaprosi			zaproszą
	impersonal	zaprosi się
past tense	1st	zaprosiłem, -(e)m zaprosił	zaprosiłam, -(e)m zaprosiła	zaprosiłom, -(e)m zaprosiło	zaprosiliśmy, -(e)śmy zaprosili	zaprosiłyśmy, -(e)śmy zaprosiły
	2nd	zaprosiłeś, -(e)ś zaprosił	zaprosiłaś, -(e)ś zaprosiła	zaprosiłoś, -(e)ś zaprosiło	zaprosiliście, -(e)ście zaprosili	zaprosiłyście, -(e)ście zaprosiły
	3rd	zaprosił	zaprosiła	zaprosiło	zaprosili	zaprosiły
	impersonal	zaproszono
conditional	1st	zaprosiłbym, bym zaprosił	zaprosiłabym, bym zaprosiła	zaprosiłobym, bym zaprosiło	zaprosilibyśmy, byśmy zaprosili	zaprosiłybyśmy, byśmy zaprosiły
	2nd	zaprosiłbyś, byś zaprosił	zaprosiłabyś, byś zaprosiła	zaprosiłobyś, byś zaprosiło	zaprosilibyście, byście zaprosili	zaprosiłybyście, byście zaprosiły
	3rd	zaprosiłby, by zaprosił	zaprosiłaby, by zaprosiła	zaprosiłoby, by zaprosiło	zaprosiliby, by zaprosili	zaprosiłyby, by zaprosiły
	impersonal	zaproszono by
imperative	1st	niech zaproszę			zaprośmy
	2nd	zaproś			zaproście
	3rd	niech zaprosi			niech zaproszą
passive adjectival participle		zaproszony	zaproszona	zaproszone	zaproszeni	zaproszone
anterior adverbial participle		zaprosiwszy
verbal noun		zaproszenie

Further reading

• zaprosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaprosić in Polish dictionaries at PWN