zastukać

Polish

Etymology

From za- +‎ stukać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈstu.kat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ukat͡ɕ
• Syllabification: za‧stu‧kać

Verb

zastukać pf

1. (transitive) to knock, to tap (cause to emit a knocking sound by hitting)

Conjugation

Conjugation of zastukać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zastukać
future tense	1st	zastukam			zastukamy
	2nd	zastukasz			zastukacie
	3rd	zastuka			zastukają
	impersonal	zastuka się
past tense	1st	zastukałem, -(e)m zastukał	zastukałam, -(e)m zastukała	zastukałom, -(e)m zastukało	zastukaliśmy, -(e)śmy zastukali	zastukałyśmy, -(e)śmy zastukały
	2nd	zastukałeś, -(e)ś zastukał	zastukałaś, -(e)ś zastukała	zastukałoś, -(e)ś zastukało	zastukaliście, -(e)ście zastukali	zastukałyście, -(e)ście zastukały
	3rd	zastukał	zastukała	zastukało	zastukali	zastukały
	impersonal	zastukano
conditional	1st	zastukałbym, bym zastukał	zastukałabym, bym zastukała	zastukałobym, bym zastukało	zastukalibyśmy, byśmy zastukali	zastukałybyśmy, byśmy zastukały
	2nd	zastukałbyś, byś zastukał	zastukałabyś, byś zastukała	zastukałobyś, byś zastukało	zastukalibyście, byście zastukali	zastukałybyście, byście zastukały
	3rd	zastukałby, by zastukał	zastukałaby, by zastukała	zastukałoby, by zastukało	zastukaliby, by zastukali	zastukałyby, by zastukały
	impersonal	zastukano by
imperative	1st	niech zastukam			zastukajmy
	2nd	zastukaj			zastukajcie
	3rd	niech zastuka			niech zastukają
passive adjectival participle		zastukany	zastukana	zastukane	zastukani	zastukane
anterior adverbial participle		zastukawszy
verbal noun		zastukanie

Further reading

• zastukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zastukać in Polish dictionaries at PWN