zavartalan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

zavar +‎ -talan

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈzɒvɒrtɒlɒn]
  • Hyphenation: za‧var‧ta‧lan

Adjective[edit]

zavartalan (comparative zavartalanabb, superlative legzavartalanabb)

  1. undisturbed, untroubled, unperturbed

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative zavartalan zavartalanok
accusative zavartalant zavartalanokat
dative zavartalannak zavartalanoknak
instrumental zavartalannal zavartalanokkal
causal-final zavartalanért zavartalanokért
translative zavartalanná zavartalanokká
terminative zavartalanig zavartalanokig
essive-formal zavartalanként zavartalanokként
essive-modal zavartalanul
inessive zavartalanban zavartalanokban
superessive zavartalanon zavartalanokon
adessive zavartalannál zavartalanoknál
illative zavartalanba zavartalanokba
sublative zavartalanra zavartalanokra
allative zavartalanhoz zavartalanokhoz
elative zavartalanból zavartalanokból
delative zavartalanról zavartalanokról
ablative zavartalantól zavartalanoktól
non-attributive
possessive - singular
zavartalané zavartalanoké
non-attributive
possessive - plural
zavartalanéi zavartalanokéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]