zbłaźnić

Polish[edit]

From z- +‎ błaźnić. First attested in 1743.^[1]

zbłaźnić pf (imperfective błaźnić)

(reflexive with się) to make a fool of oneself
Synonym: wygłupić się

totalnie zbłaźnić się ― to make a complete fool of oneself

Conjugation of zbłaźnić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbłaźnić
future tense	1^st	zbłaźnię			zbłaźnimy
	2^nd	zbłaźnisz			zbłaźnicie
	3^rd	zbłaźni			zbłaźnią
	impersonal	zbłaźni się
past tense	1^st	zbłaźniłem, -(e)m zbłaźnił	zbłaźniłam, -(e)m zbłaźniła	zbłaźniłom, -(e)m zbłaźniło	zbłaźniliśmy, -(e)śmy zbłaźnili	zbłaźniłyśmy, -(e)śmy zbłaźniły
	2^nd	zbłaźniłeś, -(e)ś zbłaźnił	zbłaźniłaś, -(e)ś zbłaźniła	zbłaźniłoś, -(e)ś zbłaźniło	zbłaźniliście, -(e)ście zbłaźnili	zbłaźniłyście, -(e)ście zbłaźniły
	3^rd	zbłaźnił	zbłaźniła	zbłaźniło	zbłaźnili	zbłaźniły
	impersonal	zbłaźniono
conditional	1^st	zbłaźniłbym, bym zbłaźnił	zbłaźniłabym, bym zbłaźniła	zbłaźniłobym, bym zbłaźniło	zbłaźnilibyśmy, byśmy zbłaźnili	zbłaźniłybyśmy, byśmy zbłaźniły
	2^nd	zbłaźniłbyś, byś zbłaźnił	zbłaźniłabyś, byś zbłaźniła	zbłaźniłobyś, byś zbłaźniło	zbłaźnilibyście, byście zbłaźnili	zbłaźniłybyście, byście zbłaźniły
	3^rd	zbłaźniłby, by zbłaźnił	zbłaźniłaby, by zbłaźniła	zbłaźniłoby, by zbłaźniło	zbłaźniliby, by zbłaźnili	zbłaźniłyby, by zbłaźniły
	impersonal	zbłaźniono by
imperative	1^st	niech zbłaźnię			zbłaźnijmy
	2^nd	zbłaźnij			zbłaźnijcie
	3^rd	niech zbłaźni			niech zbłaźnią
anterior adverbial participle		zbłaźniwszy
verbal noun		zbłaźnienie

adjectives

adverb

nouns

verbs