zezwalać

Polish

Etymology

From zezwolić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɛzˈva.lat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alat͡ɕ
• Syllabification: zez‧wa‧lać

Verb

zezwalać impf (perfective zezwolić)

1. (transitive, formal) to allow, to permit, to authorize

   Synonym: pozwalać

Conjugation

Conjugation of zezwalać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zezwalać
present tense	1st	zezwalam			zezwalamy
	2nd	zezwalasz			zezwalacie
	3rd	zezwala			zezwalają
	impersonal	zezwala się
past tense	1st	zezwalałem	zezwalałam		zezwalaliśmy	zezwalałyśmy
	2nd	zezwalałeś	zezwalałaś		zezwalaliście	zezwalałyście
	3rd	zezwalał	zezwalała	zezwalało	zezwalali	zezwalały
	impersonal	zezwalano
future tense	1st	będę zezwalał, będę zezwalać	będę zezwalała, będę zezwalać		będziemy zezwalali, będziemy zezwalać	będziemy zezwalały, będziemy zezwalać
	2nd	będziesz zezwalał, będziesz zezwalać	będziesz zezwalała, będziesz zezwalać		będziecie zezwalali, będziecie zezwalać	będziecie zezwalały, będziecie zezwalać
	3rd	będzie zezwalał, będzie zezwalać	będzie zezwalała, będzie zezwalać	będzie zezwalało, będzie zezwalać	będą zezwalali, będą zezwalać	będą zezwalały, będą zezwalać
	impersonal	będzie zezwalać się
conditional	1st	zezwalałbym	zezwalałabym		zezwalalibyśmy	zezwalałybyśmy
	2nd	zezwalałbyś	zezwalałabyś		zezwalalibyście	zezwalałybyście
	3rd	zezwalałby	zezwalałaby	zezwalałoby	zezwalaliby	zezwalałyby
	impersonal	zezwalano by
imperative	1st	niech zezwalam			zezwalajmy
	2nd	zezwalaj			zezwalajcie
	3rd	niech zezwala			niech zezwalają
active adjectival participle		zezwalający	zezwalająca	zezwalające	zezwalający	zezwalające
passive adjectival participle		zezwalany	zezwalana	zezwalane	zezwalani	zezwalane
contemporary adverbial participle		zezwalając
verbal noun		zezwalanie

Further reading

• zezwalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zezwalać in Polish dictionaries at PWN