zmarnieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From z- +‎ marnieć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈzmar.ɲɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -arɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: zmar‧nieć

Verb[edit]

zmarnieć pf (imperfective marnieć)

  1. (intransitive) to languish, to wither, to waste away

Conjugation[edit]

Conjugation of zmarnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zmarnieć
future tense 1st zmarnieję zmarniejemy
2nd zmarniejesz zmarniejecie
3rd zmarnieje zmarnieją
impersonal zmarnieje się
past tense 1st zmarniałem,
-(e)m zmarniał
zmarniałam,
-(e)m zmarniała
zmarniałom,
-(e)m zmarniało
zmarnieliśmy,
-(e)śmy zmarnieli
zmarniałyśmy,
-(e)śmy zmarniały
2nd zmarniałeś,
-(e)ś zmarniał
zmarniałaś,
-(e)ś zmarniała
zmarniałoś,
-(e)ś zmarniało
zmarnieliście,
-(e)ście zmarnieli
zmarniałyście,
-(e)ście zmarniały
3rd zmarniał zmarniała zmarniało zmarnieli zmarniały
impersonal zmarniano
conditional 1st zmarniałbym,
bym zmarniał
zmarniałabym,
bym zmarniała
zmarniałobym,
bym zmarniało
zmarnielibyśmy,
byśmy zmarnieli
zmarniałybyśmy,
byśmy zmarniały
2nd zmarniałbyś,
byś zmarniał
zmarniałabyś,
byś zmarniała
zmarniałobyś,
byś zmarniało
zmarnielibyście,
byście zmarnieli
zmarniałybyście,
byście zmarniały
3rd zmarniałby,
by zmarniał
zmarniałaby,
by zmarniała
zmarniałoby,
by zmarniało
zmarnieliby,
by zmarnieli
zmarniałyby,
by zmarniały
impersonal zmarniano by
imperative 1st niech zmarnieję zmarniejmy
2nd zmarniej zmarniejcie
3rd niech zmarnieje niech zmarnieją
anterior adverbial participle zmarniawszy
verbal noun zmarnienie

Further reading[edit]

  • zmarnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zmarnieć in Polish dictionaries at PWN