ανάποδος

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ἀνάποδος (anápodos), from ἀνα- (ana-, “back, backwards”) + ποδός (podós, “foot”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈnapoðos/
• Hyphenation: α‧νά‧πο‧δος

Adjective

ανάποδος • (anápodos) m (feminine ανάποδη, neuter ανάποδο)

1. reverse, opposite, contrary (in the other direction or the exact inverse of something)

   παίρνω ανάποδες ― paírno anápodes ― get pissed off, get very angry

   Έκανε το ανάποδο από ότι του είπα.

   Ékane to anápodo apó óti tou eípa.

   He did the opposite of what I told him.

   Το αμάξι ήρθε από την ανάποδη πλευρά.

   To amáxi írthe apó tin anápodi plevrá.

   The car came from the opposite side.

2. (of days) off (in which a person is not performing up to their usual level or ability)

   Ήταν μια από τις ανάποδες μέρες μου.

   Ítan mia apó tis anápodes méres mou.

   It was one of my off days.

3. (of people) awkward, crabbed, cantankerous, contrary (ill-tempered or strange in behaviour and relations with others)

   Η γιαγιά της είναι πολύ ανάποδη γυναίκα.

   I giagiá tis eínai polý anápodi gynaíka.

   Her granny is a very cantankerous woman.

   Είναι ανάποδος και παίρνει στραβά ό,τι του λέει κανείς.

   Eínai anápodos kai paírnei stravá ó,ti tou léei kaneís.

   He's contrary and takes everything anyone says to him the wrong way.

4. (of items) awkward, unwieldy (difficult to use)

   Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το ανάποδο εργαλείο!

   Den boró na chrisimopoiíso aftó to anápodo ergaleío!

   I can't use this unwieldy tool!

Declension

Declension of ανάποδος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάποδος •	ανάποδη •	ανάποδο •	ανάποδοι •	ανάποδες •	ανάποδα •
genitive	ανάποδου •	ανάποδης •	ανάποδου •	ανάποδων •	ανάποδων •	ανάποδων •
accusative	ανάποδο •	ανάποδη •	ανάποδο •	ανάποδους •	ανάποδες •	ανάποδα •
vocative	ανάποδε •	ανάποδη •	ανάποδο •	ανάποδοι •	ανάποδες •	ανάποδα •

Synonyms

• (contrary to expectactions, off): αντίξοος (antíxoos), δυσμενής (dysmenís)
• (cantankerous, awkward, contrary): στριμμένος (strimménos), δύσκολος (dýskolos). ιδιότροπος (idiótropos)
• (unwieldy): δύσχρηστος (dýschristos)

Antonyms

• (antonym(s) of "going well"): ευνοϊκός (evnoïkós)

Derived terms

• ανάποδα (anápoda, “upside down, inside out, backwards”, adverb)
• ανάποδη f (anápodi, “backhander (slap)”)

Related terms

• αναποδιά f (anapodiá)
• αναποδιάζω (anapodiázo)
• αναποδιάρης (anapodiáris, “spoilsport”)
• αναπόδιαση f (anapódiasi)
• αναπόδιασμα n (anapódiasma)
• αναποδιασμένος (anapodiasménos, participle)
• αναποδίζω (anapodízo, “to go backwards”)
• αναπόδιση f (anapódisi), αναπόδισις (“reversing backwards”)
• αναποδισμός m (anapodismós, “return”)
• αναποδιστής (anapodistís, “hinderer”)
• αναποδοβολώ (anapodovoló, “turn upside down”) (vernacular)
• αναποδογύρης (anapodogýris, “sodomite”)
• αναποδογυρίζω (anapodogyrízo, “turn upside down”) & related
• αναποδοκαημένος (anapodokaïménos, “mounring for unexpected loss”)
• αναποδοκάραβο n (anapodokáravo) (demotic)
• αναποδόλογο n (anapodólogo) (rare)
• αναποδολογώ (anapodologó) (rare)

Noun

ανάποδος • (anápodos) m (plural ανάποδοι, feminine ανάποδη)

1. (colloquial) spoilsport, killjoy (person who is anti-fun, or prevents others from having fun)

   Μην είσαι ανάποδος, έλα στο πάρτι! ― Min eísai anápodos, éla sto párti! ― Don't be a spoilsport, come to the party!

Declension

declension of ανάποδος

case     \     number	singular	plural
nominative	ανάποδος •	ανάποδοι •
genitive	ανάποδου •	ανάποδων •
accusative	ανάποδο •	ανάποδους •
vocative	ανάποδε •	ανάποδοι •

Synonyms

• δύστροπος (dýstropos)
• αναποδιάρης (anapodiáris)
• στραβόξυλο n (stravóxylo)

References

• ανάποδος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
• Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης (in Greek), Athens: Hellenic Paideia