αναστολέας

Greek

Noun

αναστολέας • (anastoléas) m (plural αναστολείς)

1. (biochemistry, engineering) inhibitor, inhibiting factor

   ένας αναστολέας ενζύμου ― énas anastoléas enzýmou ― an enzyme inhibitor

2. (nautical) stopper, gripe (short rope used for securing something)

Declension

declension of αναστολέας

case     \     number	singular	plural
nominative	αναστολέας •	αναστολείς •
genitive	αναστολέα •,  αναστολέως •	αναστολέων •
accusative	αναστολέα •	αναστολείς •
vocative	αναστολέα •	αναστολείς •
The second genitive singular is formal (ancient), and suitable for the feminine gender.

Coordinate terms

• ανασταλτικό n (anastaltikó, “inhibition”)

Related terms

• αναστολή f (anastolí, “suspension”)