μέσο

Greek

Etymology

From Ancient Greek μέσον (méson), neuter form of μέσος (mésos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈme.so/
• Hyphenation: μέ‧σο

Noun

μέσο • (méso) n (plural μέσα)

1. middle

   Προχωρήστε προς το μέσο του λεωφορείου!

   Prochoríste pros to méso tou leoforeíou!

   Move to the middle part of the bus!

2. means, medium, tool, agent

   μέσο παραγωγής ― méso paragogís ― means of production

   μέσο ενημέρωσης ― méso enimérosis ― medium of information

   αναγωγικό μέσο ― anagogikó méso ― reducing agent (chemistry)

3. (figuratively) connection (with someone who has power to enable things to happen)

   Synonyms: (plug) βύσμα (výsma), (tooth) δόντι (dónti)

   Κατάφερε να μπει στην υπηρεσία βάζοντας μέσο.

   Katáfere na bei stin ypiresía vázontas méso.

   He succeeded in entering the service by using connections (pulling strings).

4. (in the plural) means, resources
5. (inflection of masculine term) Accusative singular form of μέσος (mésos).

Declension

declension of μέσο

case     \     number	singular	plural
nominative	μέσο •	μέσα •
genitive	μέσου •	μέσων •
accusative	μέσο •	μέσα •
vocative	μέσο •	μέσα •

Alternative forms

• μέσον (méson) (formal)

Derived terms

• ένδικο μέσο n (éndiko méso, “legal remedy”)
• εν μέσω (en méso, “amidst”, formal)
• στα μέσα (sta mésa, “during the middle time of”)

 

Expressions for media:

• μέσο μαζικής ενημέρωσης n pl (méso mazikís enimérosis, “medium, mass medium -literally: of information-”) (initialism: ΜΜΕ)
• μέσο μαζικής επικοινωνίας n pl (méso mazikís epikoinonías, “medium, mass medium -literally: of communication-”) (initialism: ΜΜΕ)
• μέσο μαζικής μεταφοράς n (méso mazikís metaforás, “(vehicle) of public/mass transport”)
• μέσο μαζικών μεταφορών n (méso mazikón metaforón, “(vehicle) of public/mass transport”)

Related terms

• απομέσα (apomésa, “inwardly”, adverb)
• μέση f (mési, “half, waist, middle”)
• μεσο- (meso-, “average, middle”)
• μέσος (mésos, “middle”, adjective)

 

Adjective

μέσο • (méso)

1. Accusative masculine singular form of μέσος (mésos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of μέσος (mésos).